Donderdag 16-7-2015, Cuxhaven- Wangerooge 43nM
OLH heeft bepaald dat vandaag om 02.30 het tij
vanuit Cuxhaven naar buiten gaat lopen, en dat is zomaar 3 knopen. Als dan je
reisdoel dik 40 mijl verderop ligt dan kun je haast niet anders, dan vroeg
vertrekken. De wekker dus op 02.30 en om 03.00 met een zet van de steiger op
weg. Het is nog stikdonker en in de haven staat al deining. Als we de haven
uitvaren, staat er zelfs een stevige deining en behoorlijk wat golven. Aan alle
kanten branden lichtjes, deels op de wal, sommige van varende schepen en andere
van stationaire objecten zoals bakens en vaarwegmarkering. Gelukkig wijst de
plotter duidelijk welke richting we op moeten en na een paar minuten beginnen we een beeld te krijgen, welke lichtjes bij
schepen horen en welke van de vaarwegmarkering zijn, en dan wordt langzaamaan
duidelijk waar we naar toe moeten en welke schepen we in de gaten moeten
houden. We trekken gauw de fok er bij, dan worden de bewegingen van het schip
wat rustiger, en na een kwartiertje, als we iets buiten de chaos van Cuxhaven
zijn, kan ook het grootzeil omhoog. De wind is achterlijk en tussen de 10-15
knopen. Samen met de stroom zorgt dat voor een snelheid over de grond die
regelmatig ruim boven de 7 knopen uit komt. Dat schiet lekker op. We blijven helemaal links in de vaargeul, net
buiten de groene tonnen, omdat we ook aan die kant de geul gaan verlaten
richting Wangerooge en we willen voorkomen dat we twee keer het hele
verkeersstelsel over moeten steken.
En je denkt: in het holst van de nacht vertrekken,
dan ben ik de enige, maar nee hoor, tegelijk met ons blijken er nog een stuk of
7 boten te vertrekken, allemaal profiterend van de stroom. Grappig!
Om 04.30 begint het al aardig licht te worden en
wordt ook de oriëntatie een stuk makkelijker. Na 20 mijl buigen we af van de
geul en gaan we richting Wangerooge. De wind is nu vrijwel recht van achter en
we hebben de stroom dwars. Dat is lastig zeilen op een gijpkoers met erg
beweeglijk water.
De bulletalie gaat aan de giek om onverwachte klapgijp te
voorkomen (en die hadden we ook 1x echt nodig) en de kluiver wordt te loevert
uitgeboomd. Soms zakt de wind wat in en omdat we op het eind geen stroom tegen
willen, houden we de voortgang boven de 4 knopen door af en toe de motor bij te
zetten. Zo komen we bij de bocht om Wangerooge, vinden de boeienlijn en lopen
het haventje binnen. We ontdekken, dat er meer ondieptes zitten dan uit onze
kaart en gidsen blijkt, maar met een ophaalbaar midzwaardje leidt dat niet
direct tot problemen. Om 11.30 maken we vast aan de steiger.
 |
| Kluiver te loevert en bulletalie op de giek |
De haven van Wangerooge ligt 5 km van het dorp
vandaan. Met hoog water komt er 2x een veerboot die badgasten haalt en brengt.
Aansluitend komt er op die momenten een treintje uit het dorp om vertrekkende
gasten naar de veerboot te brengen en de nieuwe gasten naar het dorp. Wij
stappen ook in het treintje om het dorpje te bekijken, dat blijkt de laatste
trein die dag te zijn zodat we terug lopen, 5 km. Heerlijk in de zon door een in
alle opzichten “schoon landschap”. En
het dorpje…. echt een badplaats – kurort – rieten strandstoelen – terrasjes –
winkeltjes – strandspullen – gezellige sfeer..
 |
| Het treintje op Wangerooge |
En onze tochtplanning, belangrijk als je zo op
stroom vaart en over het Wad wil, die klopte! Dat is in onbekend gebied altijd
weer mooi om te merken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten