Texel naar Makkum

Dinsdag 30 juni 2020

Het waait al een paar dagen 6-7Bf en meer en dus zijn we maar op Texel blijven liggen. Voor vandaag was de voorspelling een ietsje minder zodat we besluiten om voor de ZW wind naar Kornwerderzand te zeilen. Uiteindelijk blijkt het toch ZW 6 met vlagen 7 te zijn. Om 9.50 is het LW Oudeschild, om 10.30 gooien we los, afgeduwd door Bart Brink, onze vriend van de Toerzeilers, en in de havenkom gaat het grootzeil met 1 rif omhoog. Buiten de pieren de fok er bij. Het eerste stuk Texelstroom ligt echt plat voor de wind, we zetten de bulletalie op de giek en kruisen voor de wind de geul door. Dat is dus een paar keer gijpen.

We kiezen er voor om geen “stormrondje” te draaien maar om met vier handen te gijpen. Twee handen aan het roer en twee die de grootschoot helemaal inhalen en soepeltjes weer uitvieren. Met gereefd grootzeil blijkt dat met 6Bf nog goed te gaan. Na een paar slagen buigt de geul naar net zuiden af en wordt het meer een bakstagwind tot zelfs halve wind wat verderop. Met fok en gereefd grootzeil lopen we af en toe 6,8kn door het water en we zien tot 8kn over de grond op de plotter. Dat schiet lekker op. De bewegingen van de boot zijn soms redelijk heftig en af en toe kletst het water in de kuip. Dit is prachtig zeilen, zeer beweeglijk water, goed opletten op een mogelijke klapgijp en als alles goed gaat puur genieten.

We varen langs de afsluitdijk op een net niet voor de windse koers, tot de geul een knik heeft en de wind weer recht van achter gaat komen. Vlak voor de knik in de geul draaien we in de wind, strijken het grootzeil en gaan op alleen fok verder. De geul is op dit punt smaller en dat zou veel gijpen betekenen. Daar kiezen we niet voor. Met alleen fok iets minder snel maar wel veiliger en comfortabeler.

Nu is een keerfok zoals die op de North Beach zit niet echt geschikt voor voordewindse koersen. We hebben daarom de spinnakerschoten ingeschoren door de lei-ogen van de kluiverschoot en daarmee voeren we de fok. Gevolg is dat hij breder uit kan staan en het perfect doet op deze koers.

De fok met de schoot buitenom. Hij staat mooi breed en slaat niet steeds dicht.

We klokken zelfs op alleen fok 4,8kn door het water. Niet ontevreden. Op deze manier zijn we om 14.00 al bij de sluis van Kornwerderzand. Op het moment dat we de kom indraaien en nog druk zijn met net oprollen van de fok blijkt de brug open te draaien voor een binnenvaarder die uit de sluis komt. Aan onze kant staan de lichten op rood, we roepen de sluis aan en onmiddellijk springen de lichten op groen, ook de lichten van de sluis staan al op groen. We worden als enige boot geschut en varen korte tijd later de sluis weer uit. Via de marifoon bedanken we sluismeester voor de snelle service. De fok gaat weer uit en zo gaan we met een 3-3,5kn richting Makkum. Om 14.45 knopen we vast in een box achter de Feadship loods. 23,9nM over de grond en 19,9nM door het water. Stroom mee dus. We hebben mooi gebruik kunnen maken van het opkomende tij.
We liggen praktisch naast de viskraam en die is nog open.

Via Gasboeiengat naar Terschelling

Zondag 21 juni 2020

 Om 19.30 zaterdagavond gooien we los van de steiger van de Cocksdorp, anderhalf uur voor hoog water. Hoewel we het geultje nu een beetje denken te kennen lopen we toch nog 2 keer vast. Het geultje is erg smal en de diepte laat weinig speling. De tweede keer lijkt het echt muurvast, Jur tuigt de uitschuifbare fokuithouder op met een voetplankje van een wadpoot, plaats het plankje op de ondiepte naast de boot en gaat er met zijn volle gewicht in hangen. Zoals je dat bij een vaarboom doet. Na wat geduw, getrek en gedraai met de motor, en geholpen door het nog stijgende water, begint de boot weer voorwaarts te bewegen en verlaten we uiteindelijk het geultje en varen het Robbegat in.
Bij de eerste boei van het Robbegat gaan we ten anker, hijsen de ankerbal en installeren ons ankerlicht. Inmiddels blijkt de windmeter niet meer te werken en ook het zonnepaneel levert niks meer. De plotter werkt nu zonder problemen. We hebben al een paar dagen nauwelijks gemotord en niet aan de walstroom gelegen. We willen daarom niet de plotter de hele nacht aan laten staan maar willen wel een ankeralarm. Zeker omdat er een vinnige wind opsteekt en er door het Robbegat ca. 2 knopen stroom blijkt te lopen.
Jur heeft op de Ipad een navipakket met ankeralarm en dat wordt ingeschakeld. Die blijkt wel een schermmelding te geven maar geen akoestisch alarm. Daar heb je niet veel aan als je wilt slapen. We spreken een ankerwacht af, Jur checkt alles om 24.00 uur en Margaretha om 03.00 uur en om 05.00 wordt ze nog een keer wakker. Een tweede nacht met onderbrekingen en onrust.

Avondstemming boven het Eierlandse Gat

Vuurtorenvan de Cocksdorp vanaf onze ankerplek bij de RG3

 Zondagochtend zijn we vroeg wakker. De wekker staat op 06.30 want we willen om 08.00 het anker hieuwen en de boeg richting Terschelling wenden. De geplande route voert door het Gasboeiengat, dan een paar mijl over een onbetonde ondiepte waarna we het Inschot indraaien. De Brandaris heeft het over een wind Z5 en dat is eigenlijk iets meer dan je wilt als je over een ondiepe onbetonde plaat gaat maar een echt alternatief is er niet (als je naar Terschelling wilt). Kleine complicatie is dat de modder van De Cocksdorp zo vast in de zwaardkast is aangedrukt dat het zwaard muurvast zit. Met harde klappen met een stuk steigerpijp, wat als ankergewicht aan boord is, gaat het zwaard een 10cm naar beneden maar wil dan ook niet meer omhoog. Ook niet fijn als je over een ondiepe plaat wilt.
We gokken er op dat met een puntje zwaard uit de zwaardkast het langsstromende water en de zijdelingse krachten van het geklots het zwaard langzaam losser werken. Zo niet dan komt ie met de eerst harde zandplaat wel weer naar binnen. Na een uurtje blijkt het zwaard inderdaad weer gangbaar te zijn.

Als we de boeien van het Gasboeiengat voorbij zijn moeten we 4 mijl over de ondiepe onbetonde zandplaat die naar het Inschot leidt. Altijd spannend. Met de fok bij en de motor zachtjes aan gaan we behoedzaam met 3,5 knoop over de plaat, ogen strak op de dieptemeter, de plotter en het kompas. De diepte varieert, loopt soms terug naar 1,0m (adem in) en neemt dan weer toe (adem uit) terwijl de niet voorspelde Z5 wind en daardoor ontstane golven ook voor een serieuze verticale component van de bootbeweging zorgen. Nu aan de grond lopen is geen feestje.
Als een plan werkt is de voldoening groot, als we het Inschot indraaien en het grootzeil met 1 rif er bij trekken is de opluchting en voldoening de beloning. De afgelopen dagen hebben we drooggevallen bij Vlieland, over het Posthuiswad naar De Cocksdorp gevaren en via het Gasboeiengat weer naar Terschelling. Dat Posthuiswad staat zeker al 10 jaar op ons wensenlijstje, De Cocksdorp is zowiezo uniek en een route over het Gasboeiengat altijd spannend.
Via Vliestroom, WestMeep en Slenk bereiken we Terschelling West. Met fok en grootzeil lopen we af toe meer dan 6kn door het water, prachtig ongecompliceerd voluit zeilen. We vinden een ligplaats naast een Etap die net voor ons binnen liep. We doeken op en melden ons bij de havenmeester. Een uurtje later begint het te regenen. We denken hier maar een paar dagen te blijven

2e dag De Cocksdorp

20-6-2020 zaterdag De poten kwamen om 23.00 niet helemaal vanzelf goed, maar dat kan voor een deel aan het rare bodemprofiel liggen. Terwijl de boot recht lag beide poten aangetrokken en daarna de poot aan bb, de kant van de buurboot helemaal strak aangezet. Bij het verder zakken van het water ging de boot toch weer overhellen en leek de poot aan die kant toch weer te verzakken terwijl sb zijde juist los kwam. Om 02.00 was Margaretha wakker en lag ze toch weer flink schuin. Buurman vertrok om 07.00 en nu liggen we langs de steiger. Daar mag Parel tegen leunen en om te voorkomen dat ze de andere kant op kantelt zit er een lijn van de mast naar de steigerpaal. Kan geen kant op zou je denken. En inderdaad, met laag water staan we keurig rechtop tegen de steiger.

Parel langszij Stella Maris, we beginnen al aardig te hellen

Droog, we leunen stevig op de buurman

Het geultje bij laag water. Mooi is te zien dat niet alle prikken even ver van de geul staan

Als de buurman is vertrokken liggen we aan de steiger

Kielzoolafdruk van Parel in de bagger

De Cocksdorp

19-6-2020 vrijdag

 Om 05.00 gaat de wekker, we hadden ankeralarm aan en om 00.00 nog even een kleine inspectie gedaan, positie klopte, ankerlichtje brandde nog, verder slapen. Ons ankerlichtje komt van de Compass, wordt aangesloten op een 12V plug, heeft 4m snoer en wordt met een lijntje omhoog gehesen. Er zit een lichtcelletje in zodat hij dooft als het weer licht wordt. Ledje dus weinig stroom. Om 06.00 gooien we los en volgen de VH boeien tot het Robbengat en draaien dan bb uit richting Cocksdorp. Onze zeehond komt bij de VH21 nog even boven om ons uit te zwaaien. Het geultje naar de Cocksdorp staat niet op de kaart, en wordt door vrijwilligers bijgehouden. De aanloop is goed zoeken, een enkele prik ontbreekt en er staan ook paaltjes die er niet bij horen. We zijn een week geleden vanuit Oudeschild hier naar toe gefietst en hebben toen gekeken hoe de prikken staan. Desondanks zitten we er een keer of 3 naast en aan de grond. Maar we komen er. Minste diepte in de geul, ca 1m, uur voor HW Vlieland met NAP+72. Geultje dus NAP-30.

De track van Parel naar de steiger van De Cocksdorp

Er liggen al 2 platbakken, de steiger is daarmee vol. Eerst proberen we met de boeg aan de kop van de steiger vast te maken. Ik breng met Kwikkie een anker uit naar het midden van het geultje om de kont van de kant te trekken. De buurman ziet het gepruts aan en als het klaar is zegt ie: je kan ook naast mij komen liggen. Dat is een veel betere oplossing, we halen de boel weer in en maken vast naast de stalen schouw HL7. Mijn verwachting is dat bij vallend water hij eerst aan de grond komt en dat ik daarna in de blub wegzak. Tot ieders verbazing sta ik op een vrij harde plaat en zakt de buurman naast de steiger wat dieper weg. Gevolg is dat wij slagzij maken en fors tegen hem aan leunen. Eén van zijn (nieuwe ) stootwillen wordt nogal plat. Kapot? Tijd voor een ontbijtje en koffie in het zonnetje. 

Parel langszij de "Stella Maris" aan de steiger van De Cocksdorp

Posthuiswad

18-6-2020

Volgens Quicktide moeten we om 18.00 weer kunnen varen. Rond 17.00 lukt het de poten uit de modder te krijgen. Om 17.45 gaan we aan het anker trekken en om 18.00 varen we de Vliesloot weer in. Een planning die uitkomt geeft altijd een voldaan gevoel. We willen over het Posthuis Wad richting Cocksdorp. Samen met Geert van de Windroos, die een kaart met veel diepteinformatie heeft (navionics op Garmin plotter) hebben we een route gemaakt. We varen door de Vliesloot tot aan de VS34. Dan 4 waypoints op het Posthuiswad. Ik heb deze in de plotter gezet, helaas gaat die al een paar keer achter elkaar spontaan op zwart. Zonder fysieke boeien is het dan lastig te bepalen waar je heen moet. Het vermoeden is dat het snoer verantwoordelijk is voor het afschakelen dus alle stekkertjes worden nog eens goed aangedrukt en vastgedraaid en dan maar hopen dat ie het niet op een kritiek moment begeeft. Het eerste stuk hebben we het opkomende tij mee, er is een zwakke wind recht tegen. Zo motoren we met een 3,5 knoop over de grond richting wantij. We passeren de gasboei VHgasZ en gaan nu richting VH21. We zitten weer op dieper water. Minste diepte was 1,30m, een uur voor HW Vlieland van NAP+79. De bodem ligt dus op NAP -50. Bij de VH21 gooien we op 5m diepte het anker uit. Weinig wind maar wel stevige stroom.

Avondstemming bij de VH21

Bij de ondergaande zon genieten we van de ankerborrel. Voor ons de vuurtoren van Cocksdorp, achter ons in de verte zien we het licht van Vlieland. Als we net liggen komt een zeehond poolshoogte nemen, we zien hem meerdere keren gedurende de avond even boven komen en kijken. Hij zwemt rond de boot en houdt ons in de gaten. Zo'n grote grijze met een hondekop. Het Wad is prachtig.

Onze zeehond bij de VH21

Droog bij de vuurtoren van Vlie

Donderdag 18 juni 2020
Margaretha is al vroeg wakker en om 05.15 staat ze op om te gaan douchen. Jur komt er even later ook uit en zet koffie thee etc. Tijd genoeg want vertrek staat gepland om 7.00. We hebben nog een korte babbel met Margreet en Geert en om 7.00 gooien Windroos en Parel los. Windroos gaat kijken of er op Terschelling een plekje is en wij gaan vandaag proberen droog te vallen bij de vuurtoren van Vlie. Dit als voorbereiding op 14-7 als we op Vlie willen zijn voor Eise’s verjaardag en de kans groot is dat de jachthaven vol is. Als we met HW (+63) op de beoogde droogvalplek aankomen blijkt dat  we daar ca 10cm speling onder de kiel hebben. We gaan weer naar een diepte van 4m en gaan voor anker. Nu rekenen en plannen. Quicktide leert ons dat als we vandaag om 18.00 weer willen varen, we de boot om 09.00 aan de grond moeten zetten. Dus nu eerst ontbijt. Dan maakt Jur de wadpoten klaar voor gebruik, die hebben we al heel lang niet gebruikt maar alle onderdelen zijn er en even later liggen ze klaar aan dek.

De dwarsplank onder de staander

Aan de bovenzijde een lijn met blok

Aan de wandputting een haak met oog

Intussen krijgen we van Windroos bericht dat het vak tot 9m vol was maar dat ze in het vak 9-10m mogen liggen. Hun missie is geslaagd.
Om 9.00 gaan we anker op en varen langzaam naar de beoogde ankerplek. De wind is inmiddels gedraaid naar ZO zodat we op lagerwal liggen. Zodra we grond voelen draaien we vol gas de boeg nog zoveel mogelijk naar de wind en laten dan het anker vallen. We hobbelen en stuiteren nog beetje bij beetje verder naar de wal, het anker houdt de kop naar de wind. De wadpoten gaan overboord maar we lijken nog steeds te schuiven over de grond. Nu wachten tot het stuiteren ophoudt en de boot stabiel ligt. Dan kunnen de wadpoten vastgezet. We vullen de 2 putsen met water om straks moddervoeten te kunnen schoonmaken.

De wadpoot vastgesjord aan de wantputting

Enigszins tot mijn verbazing komt er modderwater door de pijp van het zwaard. Daar hebben we dit voorjaar een speciaal afvoer pijpje voor gemaakt. Die wordt aangesloten en het water wordt nu netjes opgevangen in de afwasbak.

Via het overlooppijpje loopt het blubberwater dat door de zwaardkast omhoog gedrukt wordt netjes in de bak en niet in de bilge

Om 10.00 is het water een 20cm gezakt en is de beweging  vrijwel uit de boot verdwenen. We sjorren de wadpoten stevig langszij en dan is het verder afwachten.
Parel staat als een huis in de modder, tijd voor koffie en lunch. Gisteravond hebben we meer dan uitstekend gegeten in De Dining, het haven restaurant. Vriendelijke bediening en uitstekend gegeten voor een redelijke prijs, één maar, ik had mijn windjack laten hangen en daar kwam ik pas achter toen we al in de modder vastlagen. We liggen hier omdat we dat 14-7  met Eise’s verjaardag ook willen dus dan ook maar even testen of je naar de wal kunt. Vlak bij de boot zak ik tot halverwege de knie in de zwarte drek maar iets meer naar de wal toe is het net hard zand. Met geultjes water om de voeten en schoentjes weer even schoon te spoelen.

 Zo wandel ik in een half uurtje naar de haven en kom met windjack weer terug. Terug bij de boot het anker een 20m richting geul uitgelopen, bijna tot aan de knie in de zwarte prut.

Parel met de vuurtoren van Vlieland op de achtergrond

De meest linkse is Parel

Gelukkig hebben we 2 emmers met water klaar staan om schoon te maken en ook de bijboot die onder de zwemtrap ligt maakt dat wat makkelijker. Dan is het weer dutje doen boekie lezen bakkie doen, wachten tot we weer drijven en verder kunnen.

Texel naar Vlieland

15 juni 2020, maandag Texel naar Vlieland

10.00 uur scherp starten 3 North Beaches de motoren en gooien synchroon los. Mooi in rij varen wedejachthaven uit. In de vissershaven gaat het zeil omhoog en op de Texelstroom blijkt de wind nog zo bescheiden dat de motor nog even bij blijft.

Windroos onder genaker voor de wind

Parel zet de kegel in het achterstag. Als we de mosselbanken naderen, hangcultuur dus met forse drijvende delen boven water, begint de wind werkzaam te worden.

Tadorna en Windroos onder genaker in het Scheurrak

Windroos en Tadorna brengen de genaker aan dek en Parel boomt de kluiver uit te loevert. Het eerste uur is de stroom nog een beetje tegen maar hij begint daar na mee te lopen. Zo gaan we met een bescheiden vaartje het scheurrak in. Als de stroom echt mee gaat lopen kan de motoruit. We hebben een strak schema. We willen over de plaat, onder het Fransche Gaatje, en we willen daar dus precies een uur voor hoog water zijn.

Parel en Tadorna

Parel voor de wind met uitgeboomde kluiver

Geert heeft een minutieus schema, wanneer we waar moeten zijn op welke minuut, Tadorna en Parel hebben een minder strakke planning maar volgen Windroos. In het Scheurrak begint de stroom heel mooi mee te lopen zodat we tot aan het Inschot tot wel 2 knopen stroom mee hebben. Als de wind inzakt gaat in ieder geval bij Parel de motor weer een beetje bij en als we het Inschot indraaien bij alle drie de boten. Verder in het Inschot kan het zeil ook weer bij maar de motor blijft nodig. We varen gelijk op met een Ovni, die later in de haven mooie fotos gemaakt blijkt te hebben. Ter hoogte van de BS3 gaan we bakboord uit de plaat over, richting bocht Fransche Gaatje en boei VB10. Volgens de Brandaris hebben we iets verhoging en we gaan dan ook moeiteloos over de plaat. Wij zien als minste diepte 1,20m maar volgens de dieptemeter van de Windroos, waarschijnlijk betrouwbaarder, is de minste diepte 1,40m. Blijft toch spannend om een stuk buiten de betonde route te varen. De gegevens die de kaart geeft kunnen ernstig verouderd zijn, het kan fout gaan en dan is het helemaal je eigen schuld. Vandaar het gevoel van opluchting als je weer in de betonde geul komt en, wellicht niet geheel terecht, de voldoening alsof je een prestatie geleverd hebt. En het varen buiten de "gebaande paden" heeft ook een heel eigen charme, avontuur, een beetje wildernisgevoel, geen andere boten, iets oorspronkelijks. En we hebben we een heel stuk afgesneden en tijd gewonnen.

Windroos, Parel en Tadorna naderen haven Vlieland

Parel loopt Vlie binnen

Als we Vlieland haven binnenvaren staat Albert op de pier om fotos te maken. Daarna aanmeren, vastmaken en steigerborrel op 1,5m. Hendrik en Ria blijken met de Harkelijn schuin achter ons te liggen, Hendrik komt zwemmend langs om een praatje te maken.

Steigerborrel met 1,5m

Een dagje Texel

Zondag 14 juni 2020
Gister is Tadorna, de North Beach met Ronald en Jaqueline op Texel binnen gelopen, zodat we weer netjes met 3 North Beaches zijn.

3 North Beaches op Texel

Ronald heeft zelf een bijboot gebouwd en wel een heel bijzondere. Allereerst is het een deelbare, de voor en achterkant kunnen los van elkaar en passen dan in elkaar, ze “nesten”, en passen dan precies samen op het voordek, netjes in lijn met de kajuitopbouw.
2e bijzonderheid is de bouw wijze, namelijk Dacron over latten. De spiegels zijn 10mm  multiplex, daar overheen latjes en daar overheen een kunststof krimpfolie . Superlicht. Er zit uiteraard een vloertje in en een bankje om op te zitten. Hij kan roeien en heeft ook een zeiltuigje. Vanmorgen kregen we een demonstratie in de haven. Trok veel bekijks en bewonderende blikken.

Superlichte bijboot

Een geraamte van latjes en daar krimpfolie overheen. Vloertje op vlam gelegd!

Hij kan roeien, zeilen en er is ook een elektromotor bij.

Na de superdinghydemo zijn we met de vouwfietsjes het eiland rond gefietst. In de Cocksdorp koffie met appelgebak.

De steiger van de Cocksdorp. De prikken staan aan de Noordkant van de geul.

Door de Muy gefietst, met volop bloeiende orchideeën en vanaf de Koog via het Waal en Burgerdijkje weer terug naar Oudeschild. Morgen met 3 NBs naar Vlieland waar we ons bij Albert met de Schone Waardin kunnen voegen.

Texel

Vrijdag 12 juni 2020

Gister was er veel regen en zijn we blijven liggen op Terschelling. Voor vandaag is er een Oostenwind 10kn voorspeld en dat is een mooie wind om naar Texel te gaan. In Corona tijden kun je daar niet zo maar naar toe maar voor Texel moet je een dag van te voren een mailtje sturen en dan krijg je antwoord of er plek is. Voor 3 North Beaches had ie wel een plekje. Dus vanmorgen om 09.45 klaar voor en achter en gaan. Schuitegat met 12kn wind in de rug en 1,5kn stroom tegen, beetje geduld, je komt er vanzelf. Dan de Vliestroom 12-15kn bakstag wind en 2-2,5kn stroom mee. Af en toe ruim 8kn over de grond.

Parel, Windroos en Kuum op de Vliestroom

Wij hebben Kwikkie, het rubberbootje er achter hangen dus het mag niet verbazen dat Kuum en Windroos op ons uitlopen. Door hier en daar de bochtjes wat krapper te nemen kunnen we toch nog een beetje in de buurt blijven. Via Inschot, gaan we bij de Paardenhoek sb uit en komen dan langs de Omdraai in het Scheurrak terecht.
Op de Texelstroom zakt de wind in en wordt het dobberen. Wij zetten de boom in de kluiver en de bulletalie op de giek. Daardoor lopen we weer wat in op Kuum en Windroos. Totdat Geert zijn Genaker bijzet. Dan loopt ie weg. Op enig moment zitten we onder honderden vliegjes en de boot ligt wat te klotsen met af en toe 1kn op de teller.
 De eta loopt op tot 23.15, dat is het moment om alles naar beneden te doen en de motor te starten. Kuum volgt ons voorbeeld maar Geert zet door. En hij heeft gelijk, na een uurtje komt er weer wind en kan er weer gezeild worden. Wij zetten nog wel fok en kluiver maar laten gemakshalve het motortje ook maar bijstaan. Zo komen we tegen 17.00 aan in Oudeschild. We melden ons bij de havenmeester, “heeft u al aangemeld?, ja en we moeten een plaats aan steiger B zoeken, ok kom dan maar door.”
Schepen die zich niet een dag van te voren hebben aangemeld, en met een populaire lengtemaat worden teruggestuurd omdat het vol is. Niet iedereen heeft daar evenveel begrip voor blijkt uit de marifoongesprekken.
Als Kuum en Windroos ook hebben vastgemaakt aan steiger B is het tijd voor evaluatie en steigerborrel op 1,5m. Kuum moet morgen weer richting thuishaven, Windroos en Parel hebben minder last van dwingende werkgevers en boeken gelijk voor 3 dagen.

Terschelling

Woensdag 10-6 2020

 Het plan is om 10.00 los in Makkum, om 12.00 vertrek na de sluis van Kornwerd om dan via Zuidoostrak en Schuitegat naar Terschelling te gaan. Om kwart voor 10 liggen Kuum, Windroos en Parel klaar en besluiten we te gaan. Op de motor naar sluis Kornwerderzand, als we de hoek om komen springt het licht net van rood/groen op groen en we kunnen zo de sluis in. Dat betekent dat we om 10.45 al de sluis uit komen dus volgens het oospronkelijk plan een ruim uur wachten. We leggen aan aan het remmingswerk maar Kuum en Windroos varen door.

Even later een appje, waar blijven jullie nou, wij gaan via de Boontjes. Dat kan ook, dan heb je nog 2 uur stroom mee naar Harlingen, dan de eb mee door de Blauwe Slenk en via Schuitegat naar Terschelling. OK, we gooien los en gaan ook richting Boontjes. De wind is ergens tussen de 3-5knopen en tegen. Windroos en Kuum zijn bijna stilliggend aan het kruisen maar wij houden het motortje bij en zijn een uur voor hoog water bij Harlingen, als we de Pollendam indraaien neemt de wind toe naar 10-15kn en met een restje stroom tegen zeilen we comfortabel richting Blauwe Slenk. We krijgen stroom mee en doen af en toe 8 kn over de grond.
Bij het Pannegat neemt de wind verder toe tot af en toe 19 knopen, de kluiver gaat er af.
Het Schuitegat is andere koek. Hier staat de stroom tegen en de wind ook. En meer wind en meer stroom als waar ik op gerekend had. Met slechts 1,5kn over de grond schuiven we met de motor vol bij tergend langzaam langs de boeien. Als de geul breder wordt trekken we de fok bij en kruisen nu met de motor bij door het Schuitegat, het kost tijd maar we komen er wel. Even na 17.00 gaan we tussen de pieren door naar de haven van “West”. In het vak van 9 meter liggen een paar boten zo ruim dat er eigenlijk geen plek meer is dus we gaan maar in een ander vak kijken. Als we daar hebben aangelegd komt de havenmeester in zijn bootje: we moeten hier weg, in het kleine boten vak is iets voor de 3 North Beaches geregeld. De ruimliggende boten verschuiven wat en er ontstaat plaats voor een North Beach. Één van die boten is een kennis van de Windroos en die heeft het allemaal geregeld. Margreet had onderweg gebeld met de kennis en de havenmeester Even later komen de andere 2 NB’s, Windroos naast hun kennis en Kuum naast ons. De hele North Beach Family weer bij elkaar. Met puts en pikhaak wordt het bier doorgegeven naar de andere schepen en is het tijd voor de aankomstborrel. Ieder op zijn eigen boot keurig op 1,5m

Aankomst borrel op Trrschelling

Eiland voor Heeg naar Makkum

Dinsdag 9 juni 2020
Het eerste idee was om via Workum en IJsselmeer naar Makkum te gaan maar vanwege de zwakke Noordelijke wind besluiten we geheel binnendoor te gaan. Via de Yntemasloot naar de spoorbrug van Workum, als Windroos en Parel gepasseerd zijn beginnen de bellen te rinkelen, Kuum moet even wachten. Daarna de Warkumer Trekvaart naar Parrega, bij de van Panhuysbrug bakboord uit het van Panhuyskanaal in. Tot slot lopen we via de Grutte Sylroede Makkum binnen. De sluis is zo klein dat de brug die er overheen ligt niet dicht kan als er schepen in de sluis liggen. Dat is even wachten voor het wegverkeer voordat ze weer verder kunnen. Na de sluis zoeken we een plekje naast de hal van Feadship, betalen bij de havenmeester en pakken dan een visje bij de viskraam. Makkum is goed voorzien.
 Daarna palaver over de tocht van morgen.  Leuk om zo met 3 North Beaches gezamenlijk op te varen.

Kuum op de Gaastmeer

3 North Beaches in Makkum

Een toevallige ontmoeting op het eiland van Heeg

Maandag 8—6-2020

Rond 11.00 rijden we thuis weg en tegen 13.00 zijn we in Warns. Omdat de wind recht achterin de boot staat laden we vlot alle barang over en gooien los. Een klein stukje verderop meren we af aan een Marrekritelandje met meer luwte om alles op zijn plek te bergen en te lunchen. Dan hijsen we zeil en varen af, richting Heeg. We moeten een paar slagen maken en een enkele keer, als er geen ruimte is om te laveren een heel klein puntje motor bij. Het is prachtig zeilen met 10-14 kn wind. Als we bij het Heeger eiland komen zien we in de verte een North Beach uit de Jeltesloot komen. Het blijkt de Windroos te zijn. Windroos draait sb uit Heeg in en wij zoeken een ligplaats op het eiland. Even later komt Windroos er bij liggen en nog wat later blijkt Kuum dezelfde eindbestemming voor deze dag gekozen te hebben. We hadden al een klein app-voorgevoel.

Toevallig met 3 NB's op het eiland voor Heeg

Bij een borrel en 1,5m afstand praten we bij en bespreken mogelijkheden voor de rest van de week. Wij hebben er na deze start in ieder geval weer helemaal zin in.

Palaver met 1,5m

Workum-Pearl Bay-Warns

Donderdag 4 juni 2002
Om 09.00 wordt de sluis van Workum bediend en om 08.58 gooien we los en gaan er voor liggen, een motorboot is nog voor ons. Precies op tijd gaan de lichten van dubbelrood naar enkel rood en snel daarna op rood/groen. Met de motorboot en nog een zeilboot passen we net in het sluisje dat daarmee eigenlijk ook vol is. We hebben er ooit met 6 North Beaches tegelijk in gelegen, konnet, maar toen hoefden we maar 4 boten af te rekenen want “meer gaan er anders ook nooit in”. Daarna gaan alle bruggen van Workum open als wij eraan komen en we hoeven amper vaart te minderen. Alleen de Sudergaebregge moet eerst nog wat anders doen. Na de spoorbrug gaat de fok bij en met een puntje motor bij gaan we richting Gaastmeer.

Pearl Bay aan de Gaastmeer

In “Pearl Bay” leggen we aan naast de NB’s Schone Waardin en Windroos. Bij Albert en Ineke doen we koffie en bij Geert en Margreet een praatje. Geert verdenkt zichzelf van verhoging en lichte ziekteverschijnselen, dus afstand!

3 North Beaches bij elkaar met ruime 1,5m

Na de lunch hijsen we de zeilen. De boot ligt met de kop in de wind aan een ietsje lagewal, we liggen met de kont naar de uitgang van het baaitje. We laten de achterspring nog even zitten, trekken de fok bak, duwen de boeg af en door de wind, als laatste maak ik de spring los en stap aan boord. Fok door en grootzeil aan. Het schip maakt ietsje vaart om los te komen van de wal, dan vol roer en fok bak om in de korte ruimte de 180⁰ draai te maken en vervolgens met de fok weer door zeilen we netjes “Pearl Bay” uit, gefilmd en uitgezwaaid door Ineke en Albert.
Filmpje van de afvaart
Vervolgens is de hele route naar Warns bezeild. Rond de 15 knopen, soms uitschieters 20, meest ruime wind en bij Galamadammen en de Morra aan de wind. Parel zeilt als een warm scheermes door de boter. Margaretha aan het roer geniet en glimt van trots op ons mooie bootje.
Vlakbij de thuishaven betrekt de lucht, een bliksemflits en dan begint het te regenen. Eenmaal in de box staat de wind recht van achter, we spannen de kuiptent op om het natte zeilgoed onder te hangen, luikje in de ingang en kachel aan. Het is frisjes buiten maar binnen is het warm en gezellig

Vlieland - Workum

Woensdag 3 juni 2020
Vlieland-Workum 30NM
Met het stellige voornemen om nu een goede planning te maken bestuderen we alle bronnen en adviezen. Bij het havenkantoor hangt een lijstje aanbevolen vertrektijden. Voor Vlieland naar Kornwerderzand via Zuidoostrak is dat 3 uur voor HW Vlieland. Onze eigen NBOA website heeft een link naar eenzelfde lijstje en dat zegt ook 3 uur voor HW Vlieland. Waarom vraag ik me af. Het is een afstand van ca 21nM, daar ben ik zeker 4-5 uur onderweg. Als ik 3 uur voor HW Vlieland vertrek heb ik in de Vliesloot maximaal stroom tegen. Als ik een uur voor LW vertrek dan heb ik de laatste ebstroom mee en draai ik rond de kentering de Vliestroom in en heb daar dan ook stroom mee. Alleen op het Zuidoostrak heb ik de laatste 7 mijl een restje van de vloedstroom tegen. We besluiten ons eigen plan te volgen en na een kopje koffie met Peter en Jolande bij ons aan boord (met 1,5m)  gooien we om 13.00 scherp los. We hebben inderdaad een restje stroom mee maar ook 20 kn NO wind recht tegen. We zetten de fok strak door en met de motor bij maken we een paar slagen. Daarna kunnen we boven de Richel langs en kan de motor uit. 20 kn wind tegen stroom op een plek waar het snel ondieper wordt levert theoretisch onstuimig water op, en die theorie klopt heel aardig. We steigeren, duiken weer in de golven, en bij iedere duik volgt er een wolk zout buiswater. Na 3 slagen kunnen we afvallen en wordt het rustiger. Ook in de Vliestroom staan flinke golven waardoor Kwikkie, ons rubberbootje, ons inhaalt en regelmatig een vriendelijk duwtje tegen ons roer geeft. Het eerste stukje Vliestroom staat er nog wat stroom tegen en met alleen fok bij levert dat, ondanks 3 knopen door het water maar 1,5 knoop over de grond op. Dat maken we straks ruimschoots goed. Volgens Quicktide kunnen we vanaf 16.15 over het wantij van het Zuidoostrak, dus eerder moeten we daar niet zijn.

Parel op het Inschot met het NAM eiland op de achtergrond

Op het Inschot zakt de wind in naar 15kn en zakt onze snelheid. We besluiten het gereefd grootzeil er bij te zetten. Als dat staat neemt de wind weer toe en lopen we 6,5- soms 7 kn over de grond. Ik verwacht verder op, in het Zuidoostraak minder stroom dus we gaan gewoon door. Als we in de buurt van het wantij komen slaat de twijfel weer toe. Op de heenweg was het niet diep genoeg. We konden toen wel door het Molenrak maar dat ligt nu recht in de wind. Uiteindelijk besluiten we vlak voor het Molenrak het zeil te strijken en op de moter het korte stuk tegen de wind in te doen. Daarna weer grootzeil met rif1 en fok. We gaan 5,5-6kn en daar blijven er ruim 5 over de grond van over. Intussen zien we wel 2 andere schepen over het wantij van het Zuidoostrak gaan. Ja, wat is wijsheid.
Met een mooie vaart zijn we even later bij de sluis van Kornwerderzand. Vlak voor de ingang van de kom draaien we de fok weg en op grootzeil stuiven we de kom in. Zodra we zicht op de brug/sluis hebben zien we dat de lichten rood groen staan, opschieten dus. Ik draai een 360⁰ rondje met de boot en op het moment dat de kop in de wind is trekt Margaretha het zeil zo snel mogelijk naar beneden. In één vloeiende beweging draaien we door richting brug en kunnen zo als laatste aansluiten in het rijtje. De sluis achter de brug staat ook al open dus we kunnen zo door. 18.30 komen we aan bij de sluis, 19.00 varen we met fok en gereefd grootzeil het IJsselmeer op. Nog 7 mijl naar Workum. Margaretha doet onderweg wat voorbereidingen voor een warme hap, 20.30 maken we vast, 20.45 schuiven we achter een warm bordje smakelijk eten. Besluit van een prachtige zeildag.

Voor de sluis van Workum, dubbel rood dus pas morgen kunnen we geschut worden.

Dagje Vlieland

Dinsdag 2 juni2020
Een dagje Vlieland. Allereerst moet de kapotte acculader vervangen worden, Margaretha heeft zondag een ander exemplaar mee van huis genomen. Het is ongeveer hetzelfde model als de oude C-tek, maar nu een die ik ooit bij de Lidl gekocht heb voor weinig. Wel met een mooi display die de laadspanning laat zien.
Daarna naar de havenmeester om te betalen en dan door naar de ankerplek aan de andere kant van het dorp.

Margaretha met de vouwfietsjes

We hebben deze reis voor het eerst 2 vouwfietsjes mee. Eentje heb ik gekocht toen we net de “Sietske” , het varende woonschip, hadden, dus al weer een 20jaar geleden. RVS fietsje van Compass met 3 versnellingsnaaf. Kleine wieltjes maar  verder niks mis mee. De 2e hebben we van Paul over genomen, is van Dini geweest. Een fiets met herinneringen. Een Dahon met 7 versnellingen, als fiets veel beter maar ook wel wat groter. Gelukkig passen ze samen net in de hondekooi. We gebruiken ze nu voor het eerst om naar de andere kant van het dorp te fietsen. Daar kun je ankeren maar er liggen wel wat stenen en dammetjes onder water. Om 12 uur is het laag water en kunnen we mooi zien waar je het beste liggen kunt. Ik maak fotos en zet aantekeningen in de kaart.

Daarna op de fietsje door naar het Posthuys en door de duinen weer teruggefietst. Onderweg op een bankje gelunched.
Vanmiddag bij Peter en Jolande van de Toerzeilers een praatje gemaakt. Ze komen vaak op Vlieland, wonen ook in Driebergen en ik heb in maart met hen samen een dagje op de Hiswa gestaan. De volgende dag werd de Hiswa wegens Corona gesloten.
Daarna gezwommen in zeewater van 16⁰ en afgespoeld met de koude slang op de steiger(€0,50). Je moet wat als er geen douches zijn. Zo’n oplossing bedenkt Margaretha.

Net ff anders

1-6-2020, maandag
Het liep ff anders.
Ik had gister mijn planning beter niet op mijn blog kunnen zetten. Het leek een “Milkrun” maar dat werd toch net even anders ervaren. We beginnen gewoon in Stavoren. Zonder wekker wordt Margaretha, we, om 07.00 wakker en omdat er weinig wind is en dus misschien vroeger moeten vertrekken, staan we op. Margaretha trekt zwempak en stoute schoenen aan en zwemt in het IJsselmeerwater van 17⁰. 

Avondstemming met schepen voor anker bij Stavoren

Om 08.30 zijn we klaar voor vertrek en ondanks dat er al wat wind begint te komen doen we dat maar. We hebben een prachtige tocht naar Kornwerderzand, met een mooie 15-20 knopen wind. Als we bij de sluis zijn kunnen we zo binnen varen en 1,5 uur voor op schema liggen we op zout water. Alle tijd voor lunch en voorbij de sluis maken vast aan de wachtsteiger. In mijn hoofd zijn inmiddels wat vraagtekens gerezen over de tochtplanning. Normaal gesproken vaar je met afgaand tij naar de eilanden, in mijn planning kom ik met hoog water aan in Vlieland. Dat klopt niet en vraagt om dieper nadenken. Hoe kom ik aan mijn vertrektijd? Ik heb op de Imray kaarten app gekeken wanneer het tij in het Zuid Oostrak naar “buiten” gaat lopen. Niet bij stil gestaan dat in het ZuidOostrak de stroom naar “buiten” loopt bij opkomend tij. Dat betekent dat verderop in het Inschot, de stroom tegen staat. Wat wel mooi klopt is dat je eerst het wantij van het ZuidOostrak tegenkomt en later, bij hoger water, over de Waardgronden gaat. We besluiten gewoon door te gaan. Weathertrack, het gribfile programma wat ik gebruik bij de tochtplanning, voorspelde voor vandaag 15 knopen wind uit Oost, ietsje ONO. Wat er buiten bleek te staan was 20-24 knopen, en dan zit je af en toe toch met 6Bf. Maar het schiet wel lekker op. Iets aan de vroege kant komen we, met 20knopen halve wind, aan bij het begin van het ZuidOostrak.

Scheidingston bij de ingang Zuidoostrak

Nog lang niet bij het wantij. Tot onze verbazing lopen we vrijwel direct aan de grond. Met het zeil op raken we alleen maar vaster aan de grond dus alles omlaag. Op de motor lukt het de boot te keren en terug te komen in het Verversgat. We kunnen langs het Molenrak, dan omzeilen we wantij. Op het Verversgat gaan grootzeil en fok weer omhoog, de kluiver hebben we niet meer nodig bij inmiddels 20kn wind. Op de plotter maak ik snel een nieuwe route aan. Ook al is de kaart 5 jaar oud, en is ie voor het Wad niet meer betrouwbaar, het geeft toch een bijzonder prettige orientatie waar je de tonnen zoeken moet. Bovendien heb je onderweg info over afgelegde afstand, nog resterende afstand en verwachtte tijd van aankomst.
Met een flinke gijp draaien we bakboord uit en met inmiddels 22 kn wind recht van achter gaan we het Molenrak in. Als snel neemt volgens de dieptemeter de diepte af naar 0,90m, geen prettig gevoel met 0,85m diepgang als je met 6 knopen plat voor de wind vaart. Maar ja, vaart minderen lukt niet op deze koers, dus het beste er van hopen. Het geultje blijkt inderdaad anders te lopen dan op de (oude) kaart staat maar we volgen de tonnen en draaien netjes het Zuidoostrak (voorbij het wantij) in. We hebben nog een klein beetje stroom mee. Op het Inschot gaat de stroom tegen staan en onze snelheid, neemt af en de verwachte tijd van aankomst neemt flink toe. Af en toe zien we 24knopen wind (6Bf) op de teller en hij komt zelden onder de 20. Tijd voor het eerste rif. 20 knopen wind is wel heel wat om , met ook nog eens 20cm afwaai, dus minder diep, met de wind in de rug over een niet betonde plaat te gaan. In die omstandigheden vastlopen is geen feestje. Een alternatief is het Fransche Gaatje, onder de Richel door. Dat is het laatste stuk Inschot en het eerste stuk Vliestroom hoog aan de wind met dik stroom tegen. Maar ja, je moet kiezen en er zijn geen parkeerplaatsen langs de weg om even stil te staan en rustig na te denken. Ik maak alvast een aparte route aan door het Fransche Gaatje zodat we de keus hebben als we bij de IN3 zijn. Ik bel de havenmeester van Vlieland dat onze eta een uurtje later wordt maar dat we wel komen. Ik mag na aankomst zelf een plekje zoeken aan de F,G of H steiger.  Net als we bij de IN3 in de buurt komen blaast de wind weer ruim boven de 20kn en we kiezen voor de route door het Fransche gaatje. Nog net voor dat we daar indraaien besluiten we het grootzeil te strijken en met alleen fok en een puntje motor bij het wantij in te duiken. Met een 4,5kn bootsnelheid gaan we vrijwel met HW langs de prikken, we zien heel even 0,90m maar verder 1,1m en meer. 18.30 draaien we de haven van Vlieland binnen. We vinden een lege box aan de G steiger. Normaal liggen er 2 boten tussen een stel vingersteigers, vanwege Corona  nu maar 1.
Aankomstborrel, en dan een smakelijk, voedzaam soepje. Een prachtige zeildag met voldoende onzekerheden en spectaculaire wind om het spannend te maken. Altijd leuk en bijzonder om op Vlieland aan te komen

Parel in een ruime box op Vlieland

Margaretha kijkt uit over het Wad, richting Terschelling