Kraksoy

Kraksoy
Parel bij Kraksoy, Noorwegen

zondag 21 juni 2020

Via Gasboeiengat naar Terschelling

Zondag 21 juni 2020

 Om 19.30 zaterdagavond gooien we los van de steiger van de Cocksdorp, anderhalf uur voor hoog water. Hoewel we het geultje nu een beetje denken te kennen lopen we toch nog 2 keer vast. Het geultje is erg smal en de diepte laat weinig speling. De tweede keer lijkt het echt muurvast, Jur tuigt de uitschuifbare fokuithouder op met een voetplankje van een wadpoot, plaats het plankje op de ondiepte naast de boot en gaat er met zijn volle gewicht in hangen. Zoals je dat bij een vaarboom doet. Na wat geduw, getrek en gedraai met de motor, en geholpen door het nog stijgende water, begint de boot weer voorwaarts te bewegen en verlaten we uiteindelijk het geultje en varen het Robbegat in.
Bij de eerste boei van het Robbegat gaan we ten anker, hijsen de ankerbal en installeren ons ankerlicht. Inmiddels blijkt de windmeter niet meer te werken en ook het zonnepaneel levert niks meer. De plotter werkt nu zonder problemen. We hebben al een paar dagen nauwelijks gemotord en niet aan de walstroom gelegen. We willen daarom niet de plotter de hele nacht aan laten staan maar willen wel een ankeralarm. Zeker omdat er een vinnige wind opsteekt en er door het Robbegat ca. 2 knopen stroom blijkt te lopen.
Jur heeft op de Ipad een navipakket met ankeralarm en dat wordt ingeschakeld. Die blijkt wel een schermmelding te geven maar geen akoestisch alarm. Daar heb je niet veel aan als je wilt slapen. We spreken een ankerwacht af, Jur checkt alles om 24.00 uur en Margaretha om 03.00 uur en om 05.00 wordt ze nog een keer wakker. Een tweede nacht met onderbrekingen en onrust.
Avondstemming boven het Eierlandse Gat

Vuurtorenvan de Cocksdorp vanaf onze ankerplek bij de RG3

 Zondagochtend zijn we vroeg wakker. De wekker staat op 06.30 want we willen om 08.00 het anker hieuwen en de boeg richting Terschelling wenden. De geplande route voert door het Gasboeiengat, dan een paar mijl over een onbetonde ondiepte waarna we het Inschot indraaien. De Brandaris heeft het over een wind Z5 en dat is eigenlijk iets meer dan je wilt als je over een ondiepe onbetonde plaat gaat maar een echt alternatief is er niet (als je naar Terschelling wilt). Kleine complicatie is dat de modder van De Cocksdorp zo vast in de zwaardkast is aangedrukt dat het zwaard muurvast zit. Met harde klappen met een stuk steigerpijp, wat als ankergewicht aan boord is, gaat het zwaard een 10cm naar beneden maar wil dan ook niet meer omhoog. Ook niet fijn als je over een ondiepe plaat wilt.
We gokken er op dat met een puntje zwaard uit de zwaardkast het langsstromende water en de zijdelingse krachten van het geklots het zwaard langzaam losser werken. Zo niet dan komt ie met de eerst harde zandplaat wel weer naar binnen. Na een uurtje blijkt het zwaard inderdaad weer gangbaar te zijn.

Als we de boeien van het Gasboeiengat voorbij zijn moeten we 4 mijl over de ondiepe onbetonde zandplaat die naar het Inschot leidt. Altijd spannend. Met de fok bij en de motor zachtjes aan gaan we behoedzaam met 3,5 knoop over de plaat, ogen strak op de dieptemeter, de plotter en het kompas. De diepte varieert, loopt soms terug naar 1,0m (adem in) en neemt dan weer toe (adem uit) terwijl de niet voorspelde Z5 wind en daardoor ontstane golven ook voor een serieuze verticale component van de bootbeweging zorgen. Nu aan de grond lopen is geen feestje.
Als een plan werkt is de voldoening groot, als we het Inschot indraaien en het grootzeil met 1 rif er bij trekken is de opluchting en voldoening de beloning. De afgelopen dagen hebben we drooggevallen bij Vlieland, over het Posthuiswad naar De Cocksdorp gevaren en via het Gasboeiengat weer naar Terschelling. Dat Posthuiswad staat zeker al 10 jaar op ons wensenlijstje, De Cocksdorp is zowiezo uniek en een route over het Gasboeiengat altijd spannend.
Via Vliestroom, WestMeep en Slenk bereiken we Terschelling West. Met fok en grootzeil lopen we af toe meer dan 6kn door het water, prachtig ongecompliceerd voluit zeilen. We vinden een ligplaats naast een Etap die net voor ons binnen liep. We doeken op en melden ons bij de havenmeester. Een uurtje later begint het te regenen. We denken hier maar een paar dagen te blijven

Geen opmerkingen:

Een reactie posten