Zondag 30 mei 2021
In de middag vertrekken we uit Driebergen en halen eerst Sammie de scheepshond op in Bussum, waar ze bij haar co-ouders is. Eind van de middag schepen we in en verdelen alle barang in de boot.
Maandag 31 mei 2021
We zeilen over Fluessen en Heegermeer naar Woudsend, onderweg laten we Sammie even uit op de Nijekrûspolle. In Woudsend gaan we liggen in jachthaven de Rakken en bespreken gelijk plaats voor de Schone Waardin. We doen in Woudsend een boodschap, eten een lekkere ijsco bij de net geopende ijswinkel en wandelen door de Midstritte langs het huisje van Wouter weer terug naar de haven. Als we bij de Ee komen zien we Albert en Ineke aankomen.
We haasten ons naar de haven en zijn net op tijd om hun lijntje aan te nemen.
Er is een hoop te bespreken want Ap en Jur zijn een soort van tochtleiders van de North Beach tocht naar Noordpolderzijl.
Dinsdag 1 juni.
Schone Waardin gaat nog een nachtje naar Pearl Bay, Parel gaat direct naar Stavoren. In de binnenhaven toppen we de brandstoftank nog even af met GTL en dan naar buiten en naar de vissershaven. Bij de visafslag, een gedeelte van de haven gereserveerd voor bootjes tot 8m, liggen al 2 scheepjes.
We maken strategisch vast in het midden van de langskade, om het direct al zo vol mogelijk te laten lijken en andere mogelijke aanleggers te ontmoedigen. Dan gaan we een wandelingetje langs de IJsselmeerdijk maken. Als we terug komen staat de havenmeester net aan de andere 2 bootjes uit te leggen dat ze morgen op moeten krassen omdat er een groep aankomt. Prima zo.
Ik leg de havenmeester uit dat ik de eerste van die groep ben en we spreken af waar de North Beaches morgen mogen liggen.
S-avonds wil er voor ons nog een 12m jacht aan leggen, ik wijs hem op het bord “Gereserveerd voor bootjes tot 8m”, en zeg dat er morgen 6 komen. Hij is verstandig en zoekt een andere plek.
Woensdag 2 juni 2021
Mevrouw de havenmeester zet al vroeg een stuk of 5 grote borden “gereserveerd” neer. De andere 2 bootjes zijn rond de middag verdwenen. In de middag komen Kuum, Schone Waardin, Windroos, Madame Rosa en IJsvink binnen. Het is direct gezellig, relaxed en ontspannen. Iedereen heeft er zin in. Niet alle schepen kunnen of willen helemaal tot Noordpolderzijl meegaan, sommigen haken aan voor een deel van de tocht. Het samenkomen wordt gemarkeerd met een spontane ongedwongen steigerborrel.
Noordpolderzijl
Noordpolderzijl is de noordelijkste droogvallend voormalige vissershaven van het Wad. De geul er naartoe verplaatst zich nogal eens en de diepte is vaak ongewis. Vroeger was er een sluisje en een gemaal. Af en toe werd er een flinke bak water geloosd door het gemaal en dan sleet de geul weer een beetje uit. Nu is de uitlaat geautomatiseerd en de uitgang is verplaatst. Het water komt nu met beetjes en moet eerst een hoekje om, de kracht is er uit en de geul verzand.
2 jaar geleden heeft Parel voor de ingang gelegen maar stuitte op de drempel voor het ingangskanaal. Soms wordt er iets gebaggerd of “geploegd”. Vorig haar is het Schone Waardin wel gelukt, Tadorna is al 3 keer te gast geweest.
Volgens de Wadvaarders is er in mei gebaggerd en volgens Nautin/Quicktide moet er nu diepte voldoende zijn. Ook volgens Wadvaarders en Nautin zijn alle “prikken” vervangen door boeitjes en die liggen niet altijd op de goede plaats. Kortom, Noordpolderzijl blijft een uitdaging en daarom willen we erheen.
Begin december krijg ik de nieuwe Enkhuizer Almanak, onmisbaar op een zeilboot, en mijn oog valt op een melding van een zonsverduistering op 10 juni. Op 12 juni is het springtij, dus staat er met vloed veel water, en 10 juni is er die gedeeltelijk zonsverduistering. Om die te mogen aanschouwen in Noordpolderzijl is dus wel heel bijzonder dus ons plan is geboren: 10 juni willen we in Noordpolderzijl zijn. We plaatsen dat voornemen op de North Beach groepsapp en zie: we zijn met 5 scheepjes onderweg.
Donderdag 3 juni 2021
Het tij bij Kornwerderzand gaat om 11.00 lopen naar Harlingen, mooi streven om dan rond 13.00 bij de sluis naar buiten te varen. Met wat speling willen we dan om 12.00 bij de zuidkant van de sluis zijn, dus ca. 09.00 afvaart in Stavoren. Om 7.00 wordt er door Jet, Margaretha en Jur eerst nog gezwommen in het IJsselmeer. (Gemiddelde leeftijd van dit groepje ruim 72+!). Er is een Z tot W windje 5 knopen voorspeld. Dat is niet veel maar eenmaal de haven uit blijkt het meer te zijn en met een 4 knoopjes bootsnelheid zeilt het konvooi richting Kornwerd. Na een mijl of 7-8 valt de wind vrijwel weg en worden we overvallen door duizenden, nee miljoenen kleine mugjes/vliegjes. Een bekend verschijnsel op het IJsselmeer maar bijzonder irritant. Alles, de boot, de touwen zien zwart, pikzwart. We droppen het zeil, starten de motor en maken vaart richting sluis.
Alle 6 North Beaches kunnen mee met de schutting. Eenmaal op zout water wordt de lucht weer schoon en is er geen vliegje meer te bekennen. Alleen al daarom zijn die Wadden zo’n prachtig vaarwater.
Een deel van de vloot zet nog zeil bij het beetje wind. Die is inmiddels naar het westen gedraaid en de Boontjes zijn niet tot nauwelijks bezeild. Parel kiest voor de motor. In Harlingen vinden duikwerkzaamheden onder de Sasbrug plaats waardoor we niet door kunnen. Na een half uurtje wachten in een groeiende rij boten, kunnen we door de Sasbrug en door de Prins Hendrikbrug. Jur had de komst van 6 North Beaches bij de havenmeester aangekondigd en we kunnen direct door de 2e brug naar achter waar 6 plekken naast elkaar op ons liggen te wachten. Mooi hoor, al die North Beaches naast elkaar. Bijna allemaal zijn ze in de weer met borstel, water en zeep om die vermaledijde vliegjes uit de zeilen te wassen.
Vrijdag 4 juni 2021
Plan is om vandaag naar Terschelling te varen. De afgelopen nacht heeft het zwaar geregend en het schoorsteentje van de kachel heeft gelekt. De slaapzak van Jur is kletsnat. Bij het ontwaken blijkt bovendien Harlingen dicht te zitten van de mist. Volgens Albert, de tochtleider van vandaag, trekt dat later wel weg en kunnen we vertrekken. De havenmeester is een kwartier eerder gekomen om de Raadhuisbrug te draaien, we gaan er door maar de brugwachter van de Prins Hendrikbrug komt ons vertellen dat er buiten nog geen 100m zicht is en dat ze het onverstandig vindt als wij toch vertrekken. Ze voegt er aan toe dat ze de brug om die reden niet draait. Terug naar onze ligplaatsen, morgen nieuwe kans. Nu pakt ook de bemanning van Parel de borstel ter hand en reinigt het zeil.
We hebben s’ochtends te maken met “Zeevlam”, door de warme zuidelijke landwind ontstaat er voor de kust mist. S-avonds is de wind gedraaid en veroorzaakt de koude noordelijke luchtstroom “Arctische zeemist” vlak voor het strand op zee. Omdat beide mistsoorten bij een tegengestelde windrichting voorkomen is het zeer uitzonderlijk ze allebei op één dag te zien.
Zaterdag 5 juni 2021
Om 05.00 is er onweer en zware regen. Maar wonder....om 9.00 uur wordt het droog en om 09.15 gaan we opnieuw door de Raadhuisbrug, en nu draait Prins Hendrik wel. We zijn op weg naar Terschelling. In de haven zetten we zeil en met 5 scheepjes duiken we het vaarwater langs de Pollendam in. Het hele schema schuift een dag op en dat past net niet meer bij de agendabeperkingen die Windroos al had, die kiest voor een ander vervolg.
Het eerste stukje langs de Pollendam hebben we de motor nog bij maar even later gaat het zeil omhoog. Het is net aan bezeild, richting Blauwe Slenk en in de Blauwe Slenk moeten we kruisen. Met de kluiver bij gaan we vol tuig bij 15+ knopen wind. Prachtig zeilen. We gaan gelijk op met Kuum die we bij iedere slag tegenkomen. We kruisen elkaar een paar keer op enkele meters afstand, John heeft een grijns van oor tot oor op zijn gezicht, die geniet voor 200%. Wij ook trouwens. En Sam....bij dit kruisen, met flinke golven door de wind tegen stroom....even wennen, maar dan wonderbaarlijk goed. Ze is het liefste op het voordek, maar dat vinden we niet goed. En ivm met het kruisen moet ze nu naar binnen, maar gaat dan met haar balletje spelen , wat alsmaar heen en weer rolt.
Eenmaal in de Vliestroom is de ingang van het Schuitengat bijna bezeild. Kuum heeft een andere route gekozen zodat wij met nog een extra slagje als eerste de scheidingston van het Schuitengat ronden. Op de minuut af bij het kenteren van het tij. Sam kan nu weer in de kuip, weliswaar geborgd met een touw ivm de sterke stroom. Met het nieuwe tij mee en een goeie wind in de zeilen leggen we de laatste mijlen naar Terschelling West af. Ik heb de havenmeester gebeld en in het laatste vak, voor de platbodems, is voldoende plek voor onze 5 scheepjes om bij elkaar af te meren. We besluiten om de reservedag op Terschelling in te zetten en boeken voor 2 nachten.
Maandag 7 juni 2021
Vandaag is Dick schipper van de dag en voor en achter staat gepland op 06.30. Voor de tocht naar Ameland moet je 3 wantijen passeren, de Oosterom bij boei 20, de Oosterom bij boei 52 en tot slot de Blauwe Balg. Alle drie de wantijen hebben een passeer tijdvenster en de Blauwe Balg heeft bovendien een natuurbeschermings tijdvenster van 3 uur voor HW Nes tot 2 uur na HW Nes.
Binnen deze marges kun je kiezen voor een vroeg vertrek en het laatste stuk naar Ameland Nes in Borndiep en Molengat stroom tegen. Of juist heel laat in deze tijdvensters en dan met het laatste opkomende tij in Nes aankomen. De vroege optie betekent vertrek om 6.30 en aankomst ca. 14.00 uur. De late optie betekent vertrek rond 14.30 en aankomst 21.30. Er wordt, uiteindelijk unaniem, gekozen voor een vroeg vertrek.
Opstaan bij het licht van de opkomende zon, de haven gekleurd in ochtendrood, vertrek als (bijna) iedereen nog slaapt, op een verstild Wad. Veel mooier wordt het niet. Het eerste stukje in de Oosterom is er weinig wind en een beetje stroom mee. We doen tussen de 3 en 4 knoopjes over de grond. Te weinig voor het gemiddelde van het tijdschema maar we krijgen straks vast wel iets meer wind en zeker meer stroom mee.
Zo beweegt de vloot van 5 North Beaches stilletjes richting eerste wantij. Daar gaan we vlotjes overheen. Daarna neemt de wind wat toe, een enkel stukje is krap aan bezeild (wij laten ons heel even helpen door een klapje van de motor). Zo komen we netjes bij het 2e wantij. Daarna maakt de betonde geul een flinke bocht naar het zuiden, om bij de ingang van de Blauwe Balg te komen moet je daarna weer noordelijker sturen en dat is vandaag niet bezeild. We varen in groepsverband maar nu blijken zeilers toch vrije geesten te zijn want hier scheiden de beslissingen en de wegen.
Kuum, met wat minder Wad-ervaring, is ver vooruit en volgt in eerste instantie netjes de betonning. Schone Waardin, met veel meer Waddenmijlen onder de kiel, volgt een veel noordelijker route, over de niet betonde plaat, en komt uiteindelijk zelfs benoorden de ingang van de Blauwe Balg uit. Parel volgt nog een stukje geul maar koerst dan ook, over de plaat, recht op de ingang van de Blauwe Balg af. Madame Rosa, schipper van de dag, die het vaarplan uitgewerkt heeft, had deze opties niet voorzien en vaart op hoop van zegen dan maar achter Parel aan. iJsvink die iets verder achterin het veld volgt, neemt het zekere voor het onzekere en volgt gewoon de betonning. Kuum, die achteromkijkend ziet hoe het veld zich splitst besluit ook de laatste bocht af te snijden. Met een diepgang van 0,85m kun je nog eens wat proberen op het Wad.
Zo is de volgorde van de bootjes bij de passage van de Blauwe Balg danig her geschikt. Op de plaat in de Blauwe Balg liggen 30-40 zeehonden die we op korte afstand passeren. Ze zijn scheepjes gewend want ze laten zich onze belangstelling probleemloos welgevallen. Prachtig gezicht. Als we het Borndiep indraaien blijkt de stroom tegen nog wel mee te vallen. Wij steken de geul direct zoveel mogelijk over om op ondieper water minder stroom tegen te hebben. Door de het steile diepteverloop bij Ameland blijkt dat daar niet goed te werken.
Madame Rosa wordt aangesproken door een Noordkaper 22 die vraagt waar de boot met Jur Pels vaart? Het zijn Henk en Lia, vrienden van ons uit Driebergen. Via de whatsapp begroeten we elkaar nog even. Eenmaal in het Molengat blijkt de tactiek om de ondiepte op te zoeken wel degelijk zin te hebben. Langzaam lopen we in op voorste boot, Schone Waardin. En hoewel het geen wedstrijd is, geeft het toch een goed gevoel als een plan werkt. De wind is wat draaierig en ook dat levert ons een voordeel op. Omdat we een heel stuk bovenwinds van de geul beginnen is het rak naar het punt waar de geul afbuigt net bezeild, Schone Waardin moet een slag maken en daarna varen wij voorop. We halen de MG9 met een paar meter ruimte en daarna is het ruim bezeild. Kort voor de haven strijken we de zeilen en varen de vernieuwde jachthaven van Ameland in. De havenmeester staat al op de pier om ons naar een vak met plaats voor 5 bootjes te geleiden. Kort na elkaar loopt de vloot binnen en vinden we allemaal een plekje bij elkaar. Na zo’n groepsaankomst is het altijd leuk om de ervaringen van onderweg even uit te wisselen. En eind van de middag kunnen we nog snel opkomende Arctische zeemist fotograferen langs de kust.
Dinsdag 8 juni 2021
Ben heeft de tochtplanning voor Ameland Lauwersoog gemaakt. Vertrek staat gepland om 7.15 maar het ochtend reveille blijkt het nogal mistig te zijn. De mist wordt zelfs nog dichter lijkt het. Krijgsraad: blijven we liggen of gokken we op opklaren van de mist. We besluiten in ieder geval dat als we varen, Parel voorop gaat omdat die een gedetailleerde route op de plotter heeft. We zullen VHF kanaal 5, verkeerscentrale Schiermonnikoog, standby houden om elkaar op te kunnen roepen. Later zal blijken dat iedereen weliswaar 5 op heeft staan maar dat met marifoon binnen en de motor aan in een aantal gevallen oproepen niet gehoord worden.
Er is weinig wind dus er moet gemotord worden. Tegen zevenen begint de mist weg te trekken en we besluiten te gaan. We passeren het wantij van de Zuiderspruit, daarna moeten we een stukje naar buiten richting Pinkegat en bij de Kardinaal PG-FW draaien we weer landwaarts het Friesche Wad op. We passeren het Wierumer Wad met op de wal het kerktorentje van Wierum. En hoewel Windroos het flottielje in Harlingen verlaten heeft krijgen we van Geert een uitgebreide toelichting. In 1893 vond hier een ernstige ramp plaats. Geerts overgrootvader, Wybe Vonk, voer destijds op de Wierumeraak WL45 en is toen op het Amelanderstrand terecht gekomen en heeft het zo overleefd.
Nu wij er langskomen is het vrijwel windstil en het water vlak als een spiegel. Het Wad is altijd anders. Via Paesenrede bereiken we uiteindelijk zonder problemen de Zoutkamperlaag. Kuum en IJsvink besluiten nog even zeil te zetten in de inmiddels opgestoken koelte, Parel, Schone Waardin en Madame Rosa zien het niet zitten om met een flauw windje tegen de stroom op te kruisen en varen onder knorfok naar Lauwersoog. Een inmiddels wat grauwe troosteloze haven, zonder havenmeester, waar we een plekje zoeken aan de drijfsteigers. SEPKey kaart uit de automaat, of je eigen kaart volstorten en dan kun je een ligplaatssticker kopen en douchen. Ondanks deze vergaande automatisering toch nog naar verhouding de duurste Waddenhaven tot nu toe, maar ja, ook de enige Groningse in het rijtje. Wel uitstekende vis-eet faciliteiten waar we eind van de dag met smaak gebruik van maken.
Later die middag komen Ronald en Jacqueline met Tadorna door de sluis naar buiten en voegen zich bij het flottielje. Bij het palaver leggen Ben en Joke nog een keer uit dat zij vanaf hier hun eigen tocht varen, zodat we uiteindelijk met 5 North Beaches aan de laatste etappe zullen beginnen naar Noordpolderzijl.
Woensdag 9 juni 2021, Lauwersoog Noordpolderzijl
Lutjewad, Hornhuizerwad en Pieterburenwad. Hoog water bij Noordpolderzijl 11.15 uur en de laatste 2 van de 17 mijl door het nauwe ondiepe geultje van Noordpolderzijl. Sybren is naar Lauwersoog gekomen om als opstapper bij de Schone Waardin deze historische laatste etappe mee te maken.
Ronald, als ervaren NPZ-ganger, maakt de tochtplanning.
0.745 voor en achter, 08.45 Hornhuizerwad, 09.15 Pieterburenwad, 10.15 ingang geultje. En dan hebben we voor die laatste 2 mijl een uur tot HW Noordpolderzijl. Een mooie planning maar het Hornhuizerwad blijkt niet zo heel diep dus daar gaan we niet met volle snelheid overheen, stroom mee levert minder op dan verwacht en uiteindelijk zijn we wat later bij de ZOL17/VN2 dan gepland.
Het Vaarwater naar Noordpolderzijl, gemarkeerd met de “VN” betonning slingert met vele bochten van de Zuid Oost Lauwers naar het oude vissershaventje van Noordpolderzijl. Het eerste deel is gemarkeerd met groene tonnen, stuurboord van het vaarwater, maar als er niet ook rode markering ligt weet je niet wat het “midden” is en hoeveel afstand je van de groene tonnen moet houden. Bovendien drijft een ton aan een ketting. De positie van het betonnen ankerblok ten opzichte van de geul zal wel kloppen maar de drijfpositie van de ton varieert ten opzichte daarvan met een aantal meters afhankelijk van stroom en wind. Een heleboel smoezen om te verklaren waarom Parel, die voorop vaart, als eerste vastloopt. Te veel sb in de geul. De andere vier scheepjes passeren ons en met behulp van peilstok en spiboom met plankje komen we weer los. Ook 2 anderen raken de grond en komen weer los. Dichter bij de haven zijn ook rode en groene staken (panlatten) geplaatst zodat je dan wel een helder beeld hebt van exacte positie en breedte van de geul. We merken wel, dat de stroom al tegen begint te lopen, dat wil dus zeggen het geultje loopt leeg! Zonder verdere problemen komen we bij het haventje en vinden een plek aan de kade bij een trapje, heel belangrijk om bij laag water nog op de wal te komen met hondje. Sytze en Betty van de Windhaen zijn per automobiel naar Noordpolderzijl gekomen om onze glorieuze aankomst te beleven en te filmen en om te delen in de feestvreugde van de aankomst.
Als iedereen ligt komen de tafeltjes, stoeltjes en borrelbenodigdheden op de wal en is het tijd voor ontlading van alle spanning, emotie en euforie tijdens de steiger/aankomstborrel.
Donderdag 10 juni 2021
Vandaag rond de middag de gedeeltelijke zonsverduistering die mede aanleiding was voor deze tocht. Met speciale brilletjes of door een dubbele cd heen bekijken we hoe er even een hapje (17%) uit de zon genomen wordt. Daarna een smakelijke lunch in het “Zielhoes” als bekroning van dit hoogtepunt in ons zeilersbestaan. (Ter verduidelijking en relativering: een zeilersleven kent meerdere hoogtepunten maar dit was toch wel een unieke en heel bijzondere. Je realiseert jezelf hoe een goeie tochtplanning noodzaak is, maar ook : of het zal lukken hangt af of de elementen je goed gezind zijn.)
Vrijdag 11 juni 2021, Noordpolderzijl-Lauwersoog
Motorpech
We zijn een uurtje onderweg vanuit Noordpolderzijl, net na hoog water en een 10-15 knopen wind recht tegen. Naar Lauwersoog is nog 15 mijl, met onderweg 3 wantijen die we allemaal net kunnen halen als we een snelheid over de grond van 4,5-5 knopen aan kunnen houden.
Dan gaat mijn telefoon, het is Tadorna, net voor ons: “ Jur, onze motor doet raar, zou jij een beetje in de buurt willen blijven voor als ie echt problemen krijgt?”
“Natuurlijk” en daarna overweeg ik wat de opties zijn als je nu, op deze plek zonder motor komt te zitten. Als zeilboot heb je natuurlijk je zeil als aandrijving maar op zeil terugkeren naar Noordpolderzijl is geen optie, hoogwater is geweest en er blijft onvoldoende diepte om de haven te halen. Kruisend naar Lauwersoog ga je ook niet halen, je mist de passeervensters voor de wantijen en blijft dus onderweg steken. Borkum, het eerste Duitse Waddeneiland is eigenlijk het enige waar je nog komen kan op zeil. Maar dat is wel een flink eind de andere kant op.
Nog geen 10 minuten later zie ik aan boord van Tadorna lichte paniek, de motor is gestopt. We varen er dicht langs, nemen een lijntje aan en maken vast op de achterkikker. Daar gaan we, 9pk onderin en 2 schepen van ieder ca 3000kg, 10-15 knopen wind op kop en behoorlijke golven. Het resultaat mag niet verbazen. 3,5 knoop maximaal en na een paar golfjes terug naar 1,5, soms 2,5kn en duurt het weer 5 minuten voor we aan 3,5kn zitten. Lauwersoog gaan we zo vandaag niet meer halen, dat is wel duidelijk.
We hebben Tadorna op sleep
Behalve de North Beaches, en nog een zeilboot, lag ook de “Stroom” aan de kade. Een oud vrachtscheepje van 25x5 meter, 1m diepgang en 360pk in de machinekamer. Aparte diesel voor de boegschroef.
Dat horen we van de schipper, een sympathiek jonge vent die op de “Stroom” woont en verder als schipper op charterschepen vaart. Hij gaat vandaag ook vertrekken naar Lauwersoog, als het hem tenminste lukt om te keren in het smalle ondiepe haventje. We spreken af dat hij pas gaat manoeuvreren als wij vertrokken zijn. Om 11.00, 1,5 uur voor hoogwater gooien we los en achter ons worden vrijwel direct 360 paardekrachten gewekt voor de keer-manoeuvre.
Een sleepje
We varen met Tadorna op sleep. Achter ons zien we dat het Stroom gelukt is om te keren en het schip komt achter ons aan. Dat brengt de schipper van de Tadorna op een idee. Als het lukt om op VHF kanaal 10 contact te leggen met de Stroom blijkt de schipper best bereid een sleepje te geven, zou voor iedereen Lauwersoog toch nog bereikbaar zijn vandaag! Om de sleeplijn over te geven aan Stroom op het hobbelige water valt nog niet mee, als je daar van te voren niks over afgesproken hebt, maar het lukt en Stroom neemt Tadorna langszij aan lijzijde. Er moeten flink wat stootwillen tussen om schade te voorkomen.
Inmiddels dringt het tijdschema, wij steken 85 cm diep maar Stroom heeft zeker 1m nodig. Hij moet stevig vaart maken om er op tijd over te zijn, aan de andere kant kan hij met een zeilboot langszij niet te veel vaart maken. Vlak voor het Hornhuizer Wad, het laatste wantij, wordt het wind tegen stroom effect zodanig dat Stroom besluit Tadorna van langszij naar op sleep achter te verplaatsen. Zo wordt de laatste 10 mijl naar Lauwersoog afgelegd. In Lauwersoog wil Stroom direct de sluis door maar wil daar heel begrijpelijk geen sleepje bij. Daarom gooit hij Tadorna in de kom bij de veerboten los en pikken wij haar weer op.
Aan de wachtsteiger knopen we de scheepjes langszij en zo gaan we even later gezusterlijk de sluis in. Met een halve meter speling passen we nog net achter Stroom en vóór de brug.
Na de sluis varen we met Tadorna langszij naar de jachthaven. Nog een aardige oefening, manoeuvreren met een schip naast je. Maar het lukt om netjes langs de steiger te komen. Tadorna is weer in haar thuishaven.
Nu deze toch wel spannende tocht tot een goed einde is gebracht smaakt een biertje op de goede afloop bijzonder goed.
Na de borrel met Ronald en Jacqueline varen we nog naar het “Stropersgat” en overnachten aan de Marrekrite plaats.
Zaterdag 11 juni 2021.
Lauwersmeer - Grouw
Kort na 09.00 zijn we bij de Willem Lorèsluis in Engwierum, om vervolgens via de Dokkumer Ee richting Leeuwarden te gaan. We worden vrijwel direct geschut. Dat mag ook wel eens gezegd: de bediening van bruggen en sluizen in Friesland is bijzonder attent, vriendelijk, klantgericht en vooral vlot. Groot compliment, dit is tijdens het varen een waar genoegen.
Zo passeren we vlotjes Dokkum. Kort voor Birdaard meren we af bij een Marrekrite plek voor de lunch en om vanwege de middagpauze van de brugbediening in Birdaard.
Met de eerste, en dus wat drukke, opening na de middagpauze gaan we door Birdaard, bij de 2e brug zien we tot onze verrassing Ben en Joke van de IJsvink achter de slagboom staan wachten. We zwaaien uitbundig. We varen door de altijd prachtige Prinsentuin. Ik begrijp uit de brugbedienings gegevens dat de bruggen over het Haarinxmakanaal van 16.00 tot 18.00 niet bediend zijn, dan wil ik niet daar tussenin stranden, dus besluiten we bij de laatste aanlegmogelijkheid in Leeuwarden af te wachten. Dan komt ineens de IJsvink om de hoek en legt bij ons aan. Volgens Ben zijn de bruggen gewoon bediend op zaterdag. We besluiten gewoon door te varen en Ben blijkt gelijk te hebben. Tijdens het manoeuvreren hapert de motor af en toe, bij laag toerental lijkt ie af te willen slaan, dat is bij wachten voor een brug niet handig. Dan maar beter vooruit rondjes draaien voor de brug en de motor op toeren houden. Gelukkig is IJsvink in de buurt voor als de motor geen zin meer heeft. Het betekent wel dat we voor de overnachting niet aan een Marrekrite plek willen liggen maar ergens waar eventueel een monteur kan komen. We denken dat Warga dan wel een goede plek is want de brugbediening eindigt ook om 20.00.
Bij Warga zijn we nog op tijd voor de brug en we besluiten door te gaan tot Grouw. Als we “Jachthaven en Technische Boot service Bert de Jong” op een bord langs de kant zien staan besluiten we dat dat een goede plek voor ons lijkt te zijn, nemen afscheid van IJsvink en varen behoedzaam naar binnen. We vinden een lege box en het lukt om af te meren zonder dat de motor af slaat. Ik los het euvel (tijdelijk) op door de stationair afstelling flink op te draaien.
Zondag 12 juni 2021.
We varen relaxed naar Warns en sluiten deze prachtige 2 weken af met een heerlijk etentje in het havenrestaurant “Greate Pier”. Voor het eerst in lange Corona tijd mogen restaurants weer een paar gasten ontvangen en daar maken we dankbaar gebruik van.
Mazzel met het weer, bijzonder prettig gezelschap, prachtige zeiltochten op het Wad, Noordpolderzijl bereikt. We kijken bijzonder voldaan terug op deze 2 geweldige weken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten