Vrijdag 24 juni 2022
Baltrum Spiekeroog
Om 06.00 net voor de wekker af moet gaan worden we wakker. Eindelijk weer eens vroeg zeilen, heerlijk. We zetten koffie en thee, maken de boot vaarklaar en om 07.00 varen Windroos en Parel de haven van Baltrum uit. Hoewel zeilen, er is niet veel wind en wat er is is recht tegen. Meest motoren en hier en daar even een zeiltje bij. In de route zitten een paar puzzeltjes, rode boeien waarvan we niet zo goed snappen waarom ze daar liggen. De eerste situatie is net onder Baltrum, volgens mijn Navionics kaart liggen er 3 rooie tonnen naar een doodlopend geultje, al eerder is de afslag naar de prikken-route. Als we bij de prikken aankomen zien we wel dat er geen takken meer aan de stokken zitten, er staat een afgebroken prik tussen. Op dat moment horen we ook de telefoon pingen, een whatsapp bericht, daar kijken we straks wel naar.
Dan kijken we achterom en zien we Geert en Margreet wild gebarend vol gas achter ons aan komen. Geert heeft nog even het recente boeienbestand van Nautin geraadpleegd en volgens hem moeten we de rode tonnen verder volgen. Duitse prikken zien er niet zo slecht onderhouden uit, we zitten fout. Dat hadden ze met een whatsapp berichtje willen melden. Wij waren ook vergeten de marifoon aan te zetten, dat hadden ze ook al geprobeerd.
Dus terug naar de rode tonnen route en inderdaad, na de laatste rode ton komen keurige prikken, helemaal zoals je dat van Duitsland verwacht. Er is een geheel nieuwe prikkenroute geplaatst. We zijn nu wel wat tijd verloren en het 2e wantij van vandaag, onder Langeoog, was volgens onze planning al na HW, dus bij vallend water. Dan wil je niet vastlopen. Dus gas er op en wij zetten de fok bij, scheelt toch een knoopje.
De onduidelijk situatie op de kaart na het Langerooger wantij blijkt uiteindelijk geen probleem te vormen. Op de laatste punt van Langeoog liggen weer tientallen zeehonden en we komen er vlak langs, het blijft fascinerend.
Het mooie is dat onderzoek heeft uitgewezen dat zeehonden zich van (dichtbij) langs varende schepen helemaal niks aantrekken. Komt er op een km afstand iemand over de plaat aangelopen dan verdwijnen ze allemaal in het water en zijn ze verstoord.
Achteraf
denken we nog even na over de kaart en het verplaatste wantij. Hoe kan het nu dat de tonnen wel op een nieuwe positie in de kaart staan en de prikkenroute niet. Nieuwe tonnen posities worden via Berichten Aan Zeevarenden bekend gemaakt en kunnen dan door een kaartenmaker verwerkt worden. Bij een prikkenroute staat in de kaart vaak wel een opmerking dat het verloop van de geul met prikken aangegeven is maar posities daarvan vind je niet terug in de BAZ. De ingetekende prikkenroute hoort bij het “kaartbeeld”. De elektronische kaart is opgebouwd uit lagen. Een “kaartbeeld” met de landgrenzen, in kleur ook de platen en geulen. Een 2e laag geeft de diepte cijfers, een derde laag de betonning. Bij veranderingen in diepte en betonning wordt dat in de betreffende laag aangepast, het kaartbeeld wordt niet steeds opnieuw getekend en die gegevens kunnen jaren oud zijn. Zoiets vermoed ik.
Geleerde les, boeien in een kaart zijn actueler dan ingetekende prikkenroutes. Marifoon aan onderweg.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten