Vrijdag 17 juni 2022
Ameland Schiermonnikoog
Ik heb vannacht wakker gelegen, die Reegeul met een uurtje speling. Als je in zo’n geultje even niet in het midden zit loop je vast en met vallend water betekent dat een uur of 8 wachten tot je verder kunt. In de Reegeul betekent dat schuinliggend in het slik, want als je vastloopt is dat tegen de rand van de geul en dat is te scheef om met Wadpoten iets te doen. Eventueel naar de wal lopen is door kniediep slik heen. En Kuum heeft een hond aan boord. Stress. Dat is de hele weg varen met het oog op het snelheidsklokje, stress als de wind wat inzakt, wellicht af en toe de motor bij en als het ietsje tegenzit eindigen in het slik van de Reegeul. Het alternatief is Lauwersoog, altijd aan te lopen. Dat betekent relaxed zeilen, geen zorgen, je komt er altijd en de dag sluit je dan af aan een tafeltje met een bord gebakken vis met een biertje. Is de keus nog moeilijk?
Als ik mijn nachtmerries deel met Margaretha en met de bemanning van Kuum wordt al snel besloten: het wordt Lauwersoog. Aldus melden we ook in de groeps app “North Beach onderweg” want De Madame Rosa had gemeld dat ze vandaag naar Schier gingen en zich verheugden ons konvooi daar te begroeten.
Geheel relaxed varen we om 9.30 uit, zijn te vroeg bij het wantij van de Zuiderspruit maar passeren het moeiteloos, weliswaar een enkel plekje met slechts enkele cm speling maar dat is genoeg. Alles is prachtig bezeild en met 12-15 kn wind gaan we als de brandweer.
Opeens gaat mijn telefoon, ik kijk even wie, het is Henk, een vriend uit Driebergen. Nu ff niet dus ik neem niet op. Er komt van de andere kant een zeilschip tegemoet, een Noordkaper. Dan valt het kwartje, Henk zeilt een Noordkaper en zat gister bij Schiermonnikoog. Inderdaad is het Henk. We zwaaien uitbundig naar elkaar en roepen onverstaanbare dingen. Maar wat leuk zo’n ontmoeting op het Pinkewad. Bij het Pinkewad loopt de geul een eindje naar buiten om de plaat heen om daarna weer naar binnen te gaan. Extra afstand en bij het naar binnen varen niet bezeild. We hebben gister de kaart zeer goed bestudeerd en denken dat we hier wel een stuk af kunnen snijden. We strijken de fok, minderen vaart en vanaf de PG6 boei sturen we ca 135° naar een naastliggend geultje. Altijd spannend, het wad verandert iedere dag en de gegevens van die kaart (net nieuw gekocht) kunne goed 5 jaar oud zijn.
Maar het lukt. En door onze snelle voortgang en de tijdwinst met dit afsnijden liggen we nu 3 kwartier voor op schema. Kuum stelt voor om toch Schiermonnikoog te proberen. Wij gaan akkoord en na het Friesche Wad en en het Wierumer Wad komen we in de Zoutkamperlaag en verleggen we de koers naar Schier. Eigenlijk toch veel leuker.
De Reegeul blijkt nog ruim voldoende diepte te hebben en zonder problemen lopen we de haven van Schier binnen, precies met HW. Dick van de Madame Rosa staat al zwaaiend op de steiger, die zijn net een half uurtje binnen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten