10-6-2015
Dinsdag ochtend om 6.00 gaat de wekker en om 08.00
gooien we los. Het waait amper en op de motor varen we door het geultje van Fanø
naar Esbjerg en dan door naar buiten. De adviezen van de locals volgend, bijna
al die locals stonden sochtends om half acht in de kantine al aan een biertje
te lurken, gaan we tussen de platen door via de Ringkobing dyp en komen dan op
het diepere water. Zeil gezet, want het waait intussen een beetje en dan blijkt
dat we met de niet al te harde NNW wind, op een knobbelig zeetje maar net iets
beter koersen dan de 270 graden, bijna pal west dus. De snelheid houdt ook niet
over. Als we een paar mijl uit de kust zijn gaan we overstag. De hoek die op de
plotter verschijnt van onze track is niet hoopgevend. Het is duidelijk, als je
met ons schip tegen de wind in wil, je dan ruim tijd nodig hebt. De grib had beloofd
dat de wind later zou draaien en dat Thyboron dan beter bezeild zou zijn,
helaas gebeurt dat niet maar neemt de wind wel toe tot een flinke vijf. Voor
vertrek had ik de watertank (zak) tot de nok toe gevuld en nu bemerken we het
oude euvel weer, met veel helling en een bonkig zeetje gaat ie dan over zijn
nek, de bilge vol met drinkwater en dus onder helling ook het vloertje nat met
alles wat op dat moment daarop ligt. En als je onder helling vaart is dat van
alles, wat eerst nog netjes op de bank lag. Het goede nieuws is dat Mr. V ons
al het stuurwerk uit handen neemt en dat is genieten. Om de VMG toch nog wat op
peil te houden zetten we de motor zachtjes bij. Rond een uur of 8 s’avonds
willen we weer overstag en dan gaat de fok niet mee, het karretje blijft hangen.
Een snelle inspectie leert dat er een boutje afgebroken is waardoor het karretje muurvast zit. Voor reparatie
moet de rail los en dat is voor de wal al een hele klus, dus op zee geen optie.
De fok dan maar weggerold. Dat is niet erg best voor de voortgang. Ik kijk op
de plotter en zie dat we op de huidige koers recht op Hvide Sande af gaan. Een
rekensom leert dat we voor Thyboron nog wel 20 uur moeten rekenen en dat Hvide
Sande in ca 4 uur aan te lopen is. De discussie duurt niet lang, we gaan naar
Hvide Sande. Als we daar aankomen is het middernacht en donker.
Vlak voor de haven strijken we de zeilen en sturen
op de ingang aan, daar komt net met een slakke gang een baggervaartuig aan, we
wachten even af maar dat lijkt hij ook te doen. We roepen hem aan op de
marifoon (lang leve de AIS) en hij zegt dat we maar voor moeten gaan. Dus vol
gas naar de niet al brede ingang tussen de havenpieren. Daar blijkt dan op dat
moment ook net met een flinke gang een vissersboot uit te komen. Ik stuur naar
rechts maar hij blijft strak links sturen. Nogal recht op me af. Dan maar een
bakboord bakboord en zo passeren we elkaar toch veilig. En was het dus toch
weer even spannend! 00.30 leggen we aan
en is het tijd voor Joosje op de kant, en tochtevaluatie met een “koude thee”.
Althans koud vocht met een theekleur waar je toch warm en ook slaperig van
wordt.
Hvide Sande Havn met 2 steigertjes voor jachten |
Hvide Sande Havn, een echte vissershaven, blijkt 2
piertjes voor jachten te hebben, daar kunnen in totaal wel 8 boten aan liggen. Het sanitair is een aardig
eind lopen maar verder zijn er onverwacht veel winkels, cafeetjes, restaurants
en vistentjes. Uitstekende gebakken vis! Hvide Sande ligt tussen de zee en een
groot binnenmeer met veel campings en toeristen. Eigenlijk best een goede plek.
Zoiets als Lauwersoog maar dan anders, Deens. Aan ons piertje ligt nog een
Fransman die solo zeilt en een Duits echtpaar met een Hallberg Rassy. Alle drie
zijn we op weg naar Thyboron om daarna naar Noorwegen te gaan. En alle drie
wachten we eigenlijk op de goede wind om dat te doen.
Parel aan het steigertje in Hvide Sande met achter ons de Fransoos. | Allebei groen en dus allebei prachtig stelde hij vast. |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten