 |
| Marstrandson met burgt van de piraat Lasse Maja |
Donderdag 25 juni 2015 Marstrandson- Klaveron
Het zonnetje schijnt als we opstaan en beginnen de
dag met een paar km hardlopen. Er blijkt behoorlijk hoogteverschil in te zitten
en zo komen we langs het kasteel van Marstrandson. Hier verschool in vroeger
jaren zich de piraat Lasse Maja. Een soort Piet Hein want in de namen van
veerboten, huizen etc komt die piratennaam nogal eens terug. Dit gebied was
vroeger een aparte natie nl Bohuslan. Verder
is het in de historie Noors (1200-1532) en
Deens (1232-1658) geweest, om daarna bij Zweden te gaan horen.
Na ontbijt en koffie gaan we met het pontje naar
de overkant (het eigenlijke Marstrand) enigszins in de verwachting dat daar
meer winkels en vertier zal zijn. Dat valt een beetje tegen,
het lijkt vooral een badplaats met veel boetiek achtige kledingwinkels.
Dat het de zeilplek van de Zweedse westkust zou zijn, zie je ieder geval in het
winkelbestand niet terug.
De wind blaast nog met een 20 knopen en we denken
een mooie “naturhamn” plek op de kaart gevonden te hebben op een kleine 5 mijl
van Marstrand. Nog even wat diesel bijvullen en dan gaan we met alleen het
fokje weer een stukje naar het zuiden. Volgens grib en kaart zou de baai van
Klaveron perfecte beschutting moeten bieden maar de wind staat wat meer naar
het zuidwesten dan verwacht en loopt dan nog een heel eind de baai binnen. De
plek die we uitgezocht hadden is een van de meest beschutte plekken maar nog
steeds met behoorlijk wat deining. Lastig om dan dicht bij die rotsen te komen
als je niet precies weet hoe diep het is. Het lukt om een lijn op een oog aan
de rots te krijgen en we varen achteruit om het achteranker uit te brengen. Tot
2 keer toe houdt die niet maar bij de 3e poging zit ie stevig in de
grond. Omdat de wind een beetje draaierig is dreigen we toch erg dicht bij de
rots te komen (al deinend) dus we brengen een lijn uit naar een 2e
oog op de wal en zetten de lijn van het
achteranker ook op de boeg. Zo ligt de boeg met naar 3 kanten een lijn min of
meer gefixeerd op enkele meters uit de wal en kan het schip toch met de wind
meedraaien. Het idee is om dan, als Joost de kant op moet een van de wallijnen
wat aan te halen, een loopplankje uit te leggen en zo op de kant te kunnen.
Leuk bedacht, maar als we het proberen deint het schip zoveel op en neer, dat
we dit scenario niet zien zitten. Na overleg met Joost besluiten we
morgenochtend, als de wind volgens verwachting meer in het noorden zit en
afgenomen moet zijn, nog een poging te wagen. Afgezien van de beperkte
walmogelijkheid liggen we prachtig en een ruige baai van 200m breed en 500m lang.
Niks te klagen, dit is een indrukwekkend mooi gebied om doorheen te zeilen en
op dit soort plekjes te gaan liggen. Dit laatste is best spannend om te doen,
maar we leren al doende ook hoe we het kunnen aanpakken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten