Door de branding

 Zaterdag 29-6-24

De boot danst als een dronken matroos op een hardrock feestje. Met een waterdiepte van 3,5m hebben we golven van 1,5m van alle kanten. Door de matige wind is er weinig druk in het zeil zodat de boot ongeremd alle kanten op beweegt. We zitten in het Harle Seegat, de ondiepe doorgang tussen Spiekeroog en Wangeroog. De zeekaart zegt: nah an der rote seite bleiben, er zijn alleen maar rode tonnen dus we sturen zo dicht mogelijk van ton naar ton, geen rechte lijn. Verder op zee zien we recht vooruit allemaal randen wit schuim van brekers, daar is het erg ondiep. Onze rode tonnenlijn gaat precies door een stukje waar geen brekers zijn, na 20 minuten wordt het water dieper en neemt de golvenheksenketel af. De boot wordt rustiger en we zetten nu ook fok en kluiver bij. Pfffff. Wat zijn we blij dat we dit gister niet geprobeerd hebben.

Zoekplaatje, waar is de haas? Wangeroog

Wangeroog

Om 7.30 hebben we losgegooid, de windverwachting was gunstig, een 10kn vanuit ZW, later draaiend W en afnemend. Later op de dag draaiend naar NO. Ideaal om de sprong van 43nM, 80km, naar Cuxhaven te maken. Net buiten de haven hijsen we het grootzeil, dan eerst maar het zeegat uit. En dat blijkt zelfs onder “ideale” omstandigheden nog wel een dingetje te zijn. We kunnen een paar uur mooi zeilen, rustig aan met een zonnetje, in de verte de grote zeeschepen. Ééntje kruist onze route door de geul naar Wilhelmshafen, verder kruisen we geen zeeschepen routes. Toch lijkt er ineens een groot schip naar ons toe te komen. Het blijkt een werkschip te zijn die buiten de routes iets moet, maar wel met ons op aanvaringskoers. We wijken uit en passeren achterlangs. Als de wind er helemaal uitzakt zetten we de motor bij. Kuum verdwijnt nu vrij snel uit beeld want die wil zeilen, wind of geen wind, die zien we in Cuxhaven wel weer. Als we in de buurt van de aanlopton van de Elbe komen komt er weer wind en de laatste 3-4 uurtjes kunnen we weer zeilen. Om 17.00 leggen we aan in de jachthaven van Cuxhaven. Een prachtige zonnige dag met mooie zeilwind en een probleemloze overtocht. Kuum komt een uurtje later binnen, kunnen we mooi zijn touwtjes aanpakken en dan een koud biertje ter markering van John zijn eerste “Duitse Bocht” op eigen kiel.

Het Duitse Bocht Biertje

Regen, regen, regen..... We blijven een dagje liggen in Cuxhaven.

Niks naar Cuxhaven

 Vrijdag 28-6-24

Niks naar Cuxhaven

Om 05.00 zitten we rechtop in bed. De boot gaat als een kermisattractie op en neer, rolt,  stuitert, en botst in de stootwillen. We liggen in de eerste box na de haveningang. Het is hoog water, de golven lopen over de strekdammen heen de haven in en wij zijn de klos. In mijn pyjama ga ik er uit om de boot met extra lijnen vrij van de steiger te trekken. Als dat klaar is gaan we alle weerberichten nog eens bekijken en het moet gezegd, op een stuiterend schip interpreteer je die anders als rustig met een zonnetje in de kuip. Er lijkt nog wat meer wind te zijn dan gister voorspeld. Maar hier blijven liggen met alle wind die er aan komt is ook niks waard. Dan zien we een schip vertrekken dat achter in de haven lag op een veel beschuttere plek. Het besluit is nu snel genomen, we verhalen het schip naar die rustiger plek en we blijven op Wangeroog vandaag. 

Om half negen gaan we met het treintje naar het dorp, kijken rond en drinken een kopje koffie op de boulevard. We lopen de 5km terug want dat treintje rijdt alleen als er een veerboot aankomt en dat is pas eind van de middag. Morgen weer een kans.

Het treintje naar het dorp

Plek zat en gratis

Koffie op de boulevard

Een mooie wandeling over Wangeroog terug

Een lastig besluit

 Donderdag 27-6-24      Een lastig besluit

Om 11 uur is het theehuis aan de kade van de jachthaven van Langeoog open en we staan klaar om daar ons palaver te houden. Met name de route, voorwaarden en omstandigheden van onze voorgenomen oversteek naar Norderney op vrijdag moeten besproken worden. De tocht van vandaag lijkt niet zo heel spannend, weinig wind en onder de eilanden Langeoog en Spiekeroog door naar Wangeroog. De laatste van de rij Duitse Waddeneilanden. Boven de Elbemonding liggen er trouwens nog 2, Amrum en Sylt maar die vormen een groep apart, samen met een aantal bewoonde terpen in dat gebied. Om 12.30 gooien we los, aan de vroege kant voor het eerste wantij. Ondanks de zwakke wind gaan we met de stroom mee toch nog met fatsoenlijke voortgang onder Langeoog door. Op het ondiepste stuk raken we de grond en liggen stil, met alle zeilen nog op. We gokken er op dat het maar een beetje te ondiep is en of je er dan wel of niet overheen kan is bij de slappe modder hier mede afhankelijk van je motorvermogen. Onze 9 pk blijkt meer dan genoeg om door de modder heen te komen en na een paar grondberoeringen gaan we ongehinderd verder. Het wantij onder Spiekeroog blijkt helemaal geen probleem en al (motor)zeilend lopen we keurig om 16.30 de haven van Wangeroog aan. Nu wordt het spannend. Morgen willen we de beruchte “Duitse Bocht” door. 1e spannende punt is de doorgang tussen Wangeroog en Spiekeroog. Tussen de 2 eilanden (zoals bij bijna alle Duitse Waddeneilanden) ligt een ondiepte waar bij de verkeerde windrichting vanaf 15kn wind heel vervelende grondzeeën kunnen ontstaan. Steile golven van 2-3m hoog. In 2019 passeerden we samen met Windroos deze plek en toen sprong bij Windroos door de klappen het anker van dek en moest Geert de ankerlijn kappen. Weg anker. Voor morgen zit er 15-20kn wind in de voorspelling als we die plek moeten passeren maar de windrichting is gunstiger zodat de kans op rare golven veel kleiner is. Dan moeten we 25mijl naar het OostNoordOosten om de noordelijkste van de zandplaten, “Scharhorn” te passeren. Hier kom je in de scheepvaartroute die de Elbe indraait en deel je het vaarwater met de grote container schepen. 

Route van Wangeroog naar Cuxhaven

Wij willen daar precies op tijd van kentering van het tij zijn om op de Elbe stroom mee te hebben. De weersvoorspellingen geven aan dat juist op dat moment er een windgebied met meer dan 20kn wind overtrek, dat is 6Bf met vlagen 7Bf. Vrij veel maar met de windrichting schuin van achter moet het kunnen. De weerkaart laat zien dat we precies dan en daar heel veel wind om de oren krijgen. 

Weerkaartje met onze route als  rode lijn ingetekend

We denken er nog eens diep over na en besluiten dat het moet kunnen. Morgen,  vrijdagochtend om 08.30 los en gaan.  

We weerstaan de syrenen van Baltrum

Woensdag 26-6-24

Tijdens het palaver dinsdagavond zegt John morgen buitenom naar Langeoog te willen, Parel wil gezien de weersverwachting een dagje afwachten op Norderney en Windroos wil een waldagje. Hoe we daarna John weer ontmoeten zien we later wel. Vrijheid blijheid. Maar tijdens de nacht slaapt Margaretha slecht, krijgt visioenen dat we weergaten en kansen missen en het eerste wat ze na het opstaan zegt is: “ik wil ook verder”. Dus John gooit om 09.00 los om buitenom naar Langeoog te zeilen en Parel gooit om 11.00 los om onder de eilanden door naar Langeoog te motorzeilen en Windroos blijft gewoon lekker liggen en gaat verder voor een rustige waddenvakantie. We nemen tranentrekkend afscheid van Margreet en Geert na een veel te korte periode samenvaren. Een volgende keer weer wat langer aub als het kan.

Op Norderney ligt het betonningsvaartuig Lutjeoog klaar om de geulen weer van nieuwe prikken te voorzien

De wind is overwegend tegen maar omdat de geulen over de wantijen nogal slingeren zitten er ook  bezeilde stukjes bij, dan zetten we de fok, hijsen de kegel (Duitsland) en motorzeilen een eindje. Soms  voelt dat een beetje alsof we oud worden, maar dat is schijn natuurlijk. Zo varen, de boeitjes volgen met helder weer een koel briesje en een zonnetje er bij is balsem voor de ziel.

Sam houdt onderweg uitkijk of er nog zeehondjes te spotten zijn

 Met een kopje thee/koffie er bij genieten we mateloos. Wat is het toch leuk om je met een zeilboot te verplaatsen en steeds weer in een andere haven en omgeving aan te komen. 

Zeehonden op de Oostpunt van Norderney

Op de Oostpunt van Norderney spotten we een kolonie tientallen zeehonden die lekker liggen te zonnen. We passeren Baltrum, met een beetje pijn in het het hart want een heel leuk eiland en we hadden ook daar best een paar dagen willen liggen (Kluuntje)*, maar dit keer is Langeoog het doel. Na een probleemloze tocht komen we daar tegen 14.00 aan. We kijken op Marine Traffic waar Kuum zit en die blijkt net in de aanloop van Langeoog te zitten. Een half uurtje later maakt John vast in de box naast ons. Ook al was het afscheid pas vanmorgen, het weerzien is allerhartelijkst en vreugdevol. Vanmorgen zei ik nog: wij gaan ook naar Langeoog want we moeten je touwtjes aanpakken. En  verdomd, we zijn net op tijd om John zijn touwtjes aan te pakken want solo aanleggen in een box met veel dwarswind is niet simpel en een handje dat lijntjes aanpakt is dan erg welkom.

Kuum en Parel naast elkaar aan de steiger op Langeoog

 Eind van de dag iedereen blij.

*Kluuntje is een horeca op Baltrum waar ze schandalig veel uitbundig ruim gebak bij de koffie/thee serveren. 

 

Norderney

 Dinsdag 25-6-24

Juist - Norderney

De wind zit in de verkeerde richting maar als je stil blijft liggen schiet je niet op. Als we richting Oostzee willen moeten we toch stapjes maken. Daarom besluiten we ondanks de volgens de voorspelling weinige wind uit het NO dan maar op de motor een eiland verder te gaan. Geert heeft de veerboten goed in de gaten gehouden en gezien dat die bij hoog water niet via de geul gaan maar een heel stuk afsnijden over de plaat. Dan moeten wij dat ook kunnen! 

De gele lijn is onze track, een heel stuk van het geultje afgesneden

Om 12.30 gooien we los en motoren eerst een stuk door de geul, dan bakboorduit en over de plaat. Hier kan ook de fok een heel stuk bij. John zet op de Kuum vol tuig. Altijd een beetje spannend buiten de geul, maar het gaat prima en dat scheelt weer een stuk hakken in de wind. Als we bijna bij de geul zijn komt er van de andere kant een groot schip in de geul. Als we dichtbij zijn  verlaat hij de geul en komt recht op ons af. Wat nu weer.

Dagmerken bol-ruit-bol

 Het schip voert dagmerken bol-ruit-bol onder elkaar, wat was dat ook weer. We denken “slecht manoeuvreerbaar” dus we gaan maar een eind aan de kant, als we het opzoeken blijkt onze gok te kloppen. Het is een baggerschip. De wind zet meer door dan verwacht, 16kn ipv 10kn volgens voorspelling. Het levert geen probleem op en om een uur 2 lopen we de haven van Norderney binnen. Linksom weten we de kleine bootjessteiger te vinden en een paar prima lege boxen. In Norderney is op loopafstand een dieselpomp met pinautomaat, Geert en ik halen een vers tankje. Kuum komt wat later maar heeft wel alles gezeild, petje af.

Kuum loopt zeilend Norderney binnen

Dat is Juist

 Zondag 23-6-24

Juist

Om 10 uur voor en achter. Er is erg weinig wind maar hebben hele stukken stroom mee. Vanuit Port Henry moeten we bakboord uit de Fischerbalje in maar als we in de havenuitgang zijn komt er net een snelle veerboot aanstormen. Even links in de geul heeft geen zin want kort voorbij Port Henry moet de veerboot links af de veerhaven in, dan maar maar even volgas er voorlangs naar de stuurboordzijde van de geul. De wind varieert van 5-7kn maar met 3 kn vloedstroom mee maken we toch nog een 3,5kn voortgang over de grond. Lekker in het zonnetje lui windje, kopje koffie er bij en met de drie North Beaches drijven we soepel naar het wantij toe.

Parel in de Fischerbalje

Windroos en Parel op het Borkumer Wattfahrwasser

 In Duitsland hebben ze nog de “prikken”, berkenstammen met nog wat takjes boven in. Losse, openstaande takken zijn een “rode” vaarwegmarkering en als de takken bij elkaar gebonden zijn, of de top van het boompje is er op zijn kop aan vastgemaakt is het spitse “groene” vaarwegmarkering. Aan het begin van de prikkenroute staat en dubbele prik. In Nederland is RWS inmiddels helemaal overgegaan op betonning en kom je de prikken niet meer tegen.

De laatste boei en de eerste prikken

De prikken markeren het geultje. Hier een "rode" prik

Schipper Jur is fully focussed om geen prik te missen

 Eenmaal bij het wantij aangekomen houdt de stroming op, staat daarna zelfs licht tegen waardoor de vaart er uit is. Alleen op zeil komen we niet verder dan 1-2 knoopjes en op Parel besluiten we dan al snel de motor bij te zetten. Voor ons zit nog een Nederlandse Lemmeraak en een Nederlandse Grundel. De aak zet ook de motor bij, de Grundel blijft dobberen op zeil. Ook Kuum probeert alles op zeil te doen, Windroos doet ook een klapje van de schroef er bij. Via de Hornsbalje komen we in het Evermannsgat en gaan nu Noordwaarts naar de Voorentief. Hier gaan we Oostwaarts het Memmertsbalje in. Nu weer stroom mee maar de motor blijft een tandje bij staan om toch nog 3,5kn voortgang te kunnen houden. Het wantij bij Juist wacht niet op windloze zeilers. Na een uurtje rustig dobberen komen we bij het Juister Wattfahrwasser, een ondiep, kronkelig geultje met sommige stukken tegen de wind (die er al bijna niet meer is) in.

Het Juister Wattfahrwasser met gestreken zeilen

 Dus we strijken de zeilen en motoren samen met Windroos over het wantij en daarna door de Juister Zufahrt naar de haven. Een kleine haven, waar met eb al het water verdwijnt, met een 30tal passantenplekken. Rond 14.00 maken we vast in een lege box. Ook Kuum heeft de ongelijke strijd wegens gebrek aan wind op moeten geven en komt een uurtje later ook binnen op de motor.

Maandag 24-6-24

We blijven een dagje liggen. Margaretha is vroeg op en wordt beloond met een gave ontmoeting met spelende hazen, fazanten en een ree (het lijkt wel of ik in het paradijs loop). Vlak bij de haven met Sam los naast haar, maar die heeft geen interesse voor hazen en fazanten, voor reeën is ze gewoon bang. 

 Juist is het smalste waddeneiland, 500m. En ook het langste, 16km. Een beetje uit verhouding. De veerboot kan alleen met hoog water bij het eiland komen wat slecht is voor de bezoekersaantallen. Het zijn dan ook vooral bejaarde toeristen die je hier ziet. Wel zijn er snelle kleine watertaxi’s die gasten overzetten. S-Ochtends doen we wat boodschapjes en s-middags maken we een tocht met de vouwfietsjes naar de westpunt van het eiland. Daar is een horeca dus denk je gelijk aan zoiets als het Posthuys op Vlieland. Maar dat viel wat tegen, geen ijs en geen appeltaart, zelfs helemaal geen gebak voor bij de koffie. Ongezellige boel daar. 

 

Ree en fazant

Ree

Hazen

Vanaf Juist met aan de horizon de Eemshaven in Nederland

Waarom zo moeilijk

 Bij het varen van A naar B, of in dit geval van L(auwersoog) naar B(orkum) nemen zeilers zelden de kortste weg. Waarom zo moeilijk?

Route van Lauwersoog naar Borkum

Als je bovenstaand plaatje bekijkt is de gele lijn de "track" van hoe wij van Lauwersoog naar Borkum gevaren zijn. Zeker geen rechte lijn. De Waddenzee wordt een zee genoemd  en dat lijkt met hoog water ook zo maar als het water zakt blijft er een zand/modder landschap over waar nog maar op enkele plaatsen water staat.

Wadden"zee" onder Schiermonnikoog

Dit plaatje laat zien wat je met laag water mag verwachten. Alles wat groen en geel is staat bij laag water droog. In een aantal geulen blijft wat water staan maar op veel plaatsen staat met hoog water zo weinig water dat je er met 0,85m diepgang niet overheen kunt. Dan moet je dus door de diepere stukken waarvan er sommigen alleen rondom hoog water te bevaren zijn. Met hoog water loopt vrijwel alles weer onder, het verschil tussen eb en vloed is bij Schiermonnikoog ca 2,50m, dus als je dan vaart zie je alleen maar water en kan je alleen via de boeien de bevaarbare weg vinden. En dan kan aardig kronkelen plus dat de geulen zich makkelijk verplaatsen en dan worden de boeien wel verlegd maar op de kaart zie je dat niet. Varen op zicht blijft geboden.

Avontuur in de laatste wildernis van Nederland.

Groningerbalg en Poepegat

 Zaterdag 22-6-2024

Om 08.00 is het voor en achter voor 2 van de 3 North Beaches. Parel en Windroos varen via de wantijen over het Wad, Kuum wil tussen Schier en Ameland het zeegat uit en dan boven Schier langs naar Borkum. Parel en Windroos willen met de opkomende vloed het wantij op om zodra dat kan de eerste ondieptes te passeren, Kuum gaat na Hoog Water, rond 12.00, van start om met de ebstroom mee naar buiten te spoelen.

Alleen al vanwege de vele prachtige vaarwater benamingen is het Wad een feest om op te varen. Zo kun je als je Lauwersoog uitvaart en stuurboorduit het Oort opvaart, bij het Vierhuizergat kiezen tussen de vaarweg over de Groningerbalg, met een ondiepte er in, of een diepere route kiezen door schietgebied de Marner Waard. Die diepere route, de Lutjewad alternatief, komt dan bij het Poepegat weer samen met de Groningerbalg route. En daar ging het bij ons al mis. Omdat er op een klein gebied vele rode, groene, roodgroene, zwartgele en gele boeien liggen, waar je van verder weg alleen het silhouet van ziet, is het lastig om te begrijpen in welke volgorde je ze moet nemen. Wij zagen een kardinaal over het hoofd en zaten aan de grond. 

Deze kardinaal mag je niet missen

Verdorie. Motor aan en gas er op, en jawel, langzaam ploegen we verder en komen we weer op het “rechte” slingerende geultje met voldoende diepte. Het Lutjewad voorbij komen we op het Hornhuizerwad met de 2e ondiepte. Hier volgt nog een 3e ondiepte, het Lutjewad wantij. Deze is berucht ondiep. Op Schier spraken we iemand die met 1m diepgang er niet langs kwam en terug moest. Het ondiepste wat we zien is 0,90m , voor ons geen probleem. Hierna gaan we via de Spruit, met ook weer de 4e ondiepte naar het Pieterburenwad. Van andere jaren weet ik dat het hier soms krap aan is maar nu komen we zonder problemen over de 5e ondiepte van het Robbengat naar de Zuidoost Lauwers. De wind is de hele tijd minder dan voorspeld en varieert tussen de 7 en 12kn, 2-3 Bf. Mijn tijdsplanning om alle wantijen te halen is gebaseerd op een voortgang van 4kn over de grond. Als de wind inzakt en tussen 2 wantijen loopt de stroom even tegen blijft er van de voortgang soms maar net 2kn over, dan zetten we de motor even bij om toch in de buurt van die 4 kn te komen. 

Als we na het Robbengat in de Zuidoostlauwers komen hebben we weer een forse stroom mee en staat er ook voldoende wind, nu schieten we ook zonder motor meer dan genoeg op. Dit is weer volop genieten. De stress van het Lutjewad zijn we voorbij, kopje koffie met een krentenbol, lekker zonnetje, onderweg zijn kan zo mooi zijn. Toch heel anders dan met de auto in de file op de route du soleil. Als we bij de Warfumerlaag komen hebben we de wind recht van achter en kunnen we de kluiver uitbomen. Door een aantal slingers in de geul moeten we een paar keer gijpen en dan moet ook die uitgeboomde kluiver naar de andere kant. Het lijkt wel werken af en toe. We passeren de scheidingston ZOL17-VN2 van het geultje naar Noordpolderzijl. In 2021 lagen we hier met 5 North Beaches, nu is het zo ondiep geworden dat je niet meer met de boot door kan. Nu alleen nog het Zuidoostlauwers wantij (6) wat niet  zo erg ondiep is en het Ra- of Eemswadje, de 7e ondiepte van vandaag. We gaan hier binnen een half uur na HW over en de diepte is meer dan genoeg. 

Nu komen we op de Eems, Borkum ligt aan de overkant. In het midden van de Eems ligt een plaat waar je met voldoende water overheen kan. We steken de Alte Ems over, gaan over de plaat Möwensteert heen (8e ondiepte) en komen in het Randselgat. Met de ebstroom mee koersen we nu op de Fischerbalje af. Hier staat de eb flink tegen, 3 kn stroom tegen en 12kn wind in de rug, een hobbelig stukje, zeker als er ook nog een veerboot door het geultje moet. Nu gaan we bakboord uit de jachthaven van Borkum, “Port Henry” in. In de luwte van de haven strijken we zeil en zoeken een box met de kop in de wind, 14.30 liggen we vast. Weer een prachtige zeildag met zeehonden onderweg, ruime prachtige zeeschappen, prachtige luchten en horizonten, wat kan het mooi zijn. Even later komt de Windroos in de box naast ons en om 20.00 loopt ook Kuum binnen en kan in de box aan onze andere kant. Liggen we mooi weer met 3 naast elkaar. Even napraten met een drankje bij Kuum aan boord. Topdag.

Rote Grütze auf Borkum

Tussenstop Lauwersoog

 

Schiermonnikoog anno 1724

Rechts het havengebouw en links de jachthaven van Schiermonnikoog

Zeeraket op Schier

Kattestaart op Schier

Scholekster

Scholekster

Vrijdag 21-6-2024

Tussenstop in Lauwersoog

Zaterdag zijn de wind en tijvoorspellingen voor Borkum gunstig dus vandaag gaan we van Schiermonnikoog terug naar Lauwersoog. Vanaf Schier kan je alleen 2uur voor tot 2 uur na HW vertrekken en we zouden voor Borkum 4 uur voor HW moeten vertrekken. Vanaf 8.45 kunnen we door de Reegeul dus om 8.30 is het voor en achter en vertrekken de 3 North Beaches. Nog voor de eerste rode ton loopt de voorste, Kuum, aan de grond, de rode tonnen moet je daar rechts houden, Kuum dacht als ik er maar in de buurt ben. Zonder al te veel moeite komt hij los door achteruit te slaan en hij sluit netjes achteraan. Aan het eind van de Reegeul gooien we even de kop in de wind om grootzeil en fok te zetten, daarna met 12-13 kn wind in de rug tegen wat stroom in door Grote Siege en Glinder. De Zoutkamperlaag is ruim bezeild en hier krijgen we stroom mee. Zonnetje er bij, prachtig zeeschap, genieten. 

In de Zoutkamperlaag. Aan de horizon Lauwersoog

Om half elf liggen we weer in Lauwersoog, in dezelfde box als eergister, naast de haven wordt gebouwd aan een nieuw gebouw voor de zeehondenopvang Pieterburen, op de kade wordt nieuwe bestrating aangelegd, 2 grote zware watertaxi’s/serviceboten hebben hier hun basis en varen een aantal keer per dag af of aan, kortom heel erg rustig en idyllisch lig je hier niet. Een supermarkt is op de camping, 4km verderop, maar je kan hier aan de haven wel heel lekker vis eten, dat dan weer wel. In ieder geval geen haven om onnodig lang te blijven liggen, morgen verder.

Schiermonnikoog

 Woensdag 19-6-24

Vandaag is het zeildoel Schiermonnikoog, daar is het vandaag om 09.07 HW, we kunnen van 2 uur voor tot 2 uur na HW de haven in omdat daarbuiten de toegangsgeul droogvalt. Het is vanaf Lauwersoog maar 6,7 nm (1 nautical mile=1,852km), dat is 1,5 uur varen als je op kunt schieten en rechtdoor varen. We plannen het vertrek om 07.30 en precies op de afgesproken tijd gooien drie North Beaches los van de steiger en varen de haven van Lauwersoog uit.

Ochtendstemming in haven Lauwersoog

 We zetten alle zeilen bij want de wind is wat zwak, 8kn. We kunnen de geul van de Zoutkamperlaag net bezeilen alleen blijft de bootsnelheid door het water steken op 3,5kn en over de grond blijft daar maar 1,5kn van over door de vloedstroom tegen. Iets later neemt de wind toe tot naar 10-12kn en nu kunnen we 3,5kn over de grond maken. Kuum kan met zijn halfwinder veel minder hoog lopen en met onze relatief nieuwe zeilen kan ook Windroos ons niet bijhouden, en eerlijk is waar, dat geeft toch een beetje een fijn gevoel. Jur nestelt zich aan de lage kant, dan kun je precies in fok en kluiver kijken en van alle drie de zeilen goed de tell tails zien, je zit als in een leunstoel, zonnetje er bij, kopje koffie, en geen gelukkiger mens dan deze stuurman. De wind krimpt een beetje wat op deze koers een nadeel is maar juist weer gunstig als we na de Zoutkamperlaag overstag gaan en het geultje de Glinder invaren. Krimpende winden stinken luidt het gezegde en met het krimpen neemt de wint ook toe tot 15kn en soms meer. Zo’n beetje de grens van wat nog comfortabel is met de kluiver bij. Met de stroom nu mee schiet het wel lekker op en even later komen we in de Grote Siege, de aanloop naar Schiermonnikoog. Deze ligt bijna recht in de wind en we starten de motor en strijken de zeilen. Als dat klaar is zijn we bij de ingang van de Reegeul, een ondiep geultje dat naar de jachthaven leidt.

Reegeul bij laag water

Reegeuul met hoog water

 Precies met HW om 09.07 varen we door de Reegeul en daarna de jachthaven in. De havenmeester staat op de steiger en wijst ons een plek, even later komt de Windroos binnen en na een uurtje arriveert Kuum, die heeft onderweg nog wat dingetjes uitgeprobeerd. We besluiten de eerste gezamenlijke tocht met een aankomst biertje/borrel/koffie/thee in de kuip van de Windroos. Al snel pakken we de discussie van gister weer op over hoe strak je verstaging nou precies moet staan, de meningen verschillen enorm wat tot een heftig dispuut leidt, gelukkig gelardeerd met voldoende humor, grappen en lachwekkende onzin. De stemming zit er goed in en we besluiten minimaal 2 dagen op Schier te blijven om te wandelen, te verkennen en boodschapjes te doen.

Schipper en scheepshond

Rimpelroos op Schier

Schiermonnikoog

Vuurtoren Schiermonnikoog

Avond in de jachthaven

Drie maal North Beach 24

 Dinsdag 18-6-24

Reveille om 05.00 en geplande afvaart 06.15. Gisteravond is nog een North Beach 24, zusterschip van de onze, de haven binnengelopen en wel “Kuum”, met John aan boord. Vandaag varen we samen op naar Lauwersoog. John is meestal niet zo matineus dus net na zessen loop ik over de steiger om even te checken hoe het er voor staat bij John. Tot mijn verbazing zie ik dat ie al los is en vaart. Dan moeten wij ook maar snel er achter aan. In de haven kom hijsen we het zeil en we hebben nog een mooie 8kn wind en een bezeilde koers. John heeft een dubbelgroot voorzeil en maakt meer snelheid dus hij loopt wat uit op ons. Vandaag moeten 3 wantijen passeren en om niet al te vroeg uit de veren te moeten is de planning een beetje laat in het passeervenster van het laatste wantij, het Wierumer Wad. Dat betekent dat we wel de geplande snelheid aan moeten houden om niet op het Wierumer Wad te stranden. Ik reken meestal met 4kn voortgang over de grond. Met de huidige zwakke wind maken we 3,5kn snelheid door het water maar met de stroom mee net boven de 4 kn over de grond. Gaat goed dus. Het Wad in het ochtendlicht toont zich weer in al zijn pracht, een ijle zon een licht waas, de wereld in pasteltinten.

Kuum op het Friesche Wad met halfwinder

Het Oostelijk Wad, zeg maar het gebied van Ameland, Schiermonnikoog en verder oostelijk is ondieper en daardoor veel rustiger dan het Wad rond Texel, Vlieland en Terschelling. Hier varen vooral de klassieke platbodems en kleinere schepen met geringe diepgang zoals de North Beach. Die rust en al die klassieke schepen geven het Oostelijk Wad een heel eigen sfeer en karakter. Nog meer echt “Wad”.

De Zuiderspruit passeren we op zeil, dan zakt de wind iets in en moet de motor een klein beetje bij. Kuum met zijn grotere “halfwinder” redt het zonder motor. Als de wind inzakt zetten we de motor bij en passeren Kuum die liefst alles op zeil doet. Bij het Pinkegat gaan we bij de PG6 stuurboord uit en snijden zo een stuk van de betonde route af. Dat doen we al een paar jaar maar in een nieuw seizoen is het spannend of dat nog steeds kan. Kuum kent deze afsteek niet en heeft ook even de motor bijgezet om weer aan te sluiten, hij volgt nu op een100m achter ons. Ik volg de track van vorig jaar. We hebben grootzeil, fok en kluiver bij, motor uit, de wind neemt wat toe en we lopen 5kn over de grond. Ik zie de dieptemeter teruglopen, 1,1m 1m 0,90m dat gaat krap worden. We draaien snel de kluiver weg om vaart te minderen, houden de adem in maar de diepte loopt al weer een beetje op en we komen er mooi overheen. Op het Wad buiten de betonde geulen varen is een gok en blijft spannend. We naderen nu het wantij van het Friesche Wad, daarna komt nog het Wierumer Wad. Daar is de wind echt helemaal op, we starten de motor, bergen de zeilen. Het Wierumer Wad en daarna de Zoutkamperlaag naar Lauwersoog doen we in het zonnetje op de motor. Om 11 uur maken we vast in Lauwersoog, even later komt Kuum binnen. Later in de middag voegt zich nog een derde NB24 bij ons, de Windroos met Geert en Margreet. We willen de komende periode samen op varen met 3 schepen.

Het Wad is mooi

 Maandag 17-6-24

Op Terschelling lig je in het kleine bootjesvak bij harde ZW wind beroerd. Je ligt in het verlengde van de haveningang en ZW golven lopen recht naar binnen en je ligt vreselijk te dansen. Wij hadden nu ook nog een zware boot naast ons en op de plekken van de stootwillen is de boot al weer helemaal dof en mat. Dan komt er ook nog een hele hoop drijvende planten en wier naar binnen dus je ligt in een weiland in plaats van in water. Op zich niet erg ware het niet dat de pomp van het onderwater toiletje dat wier inzuigt en daarmee zowel de inlaat als het pompje volledig  verstopt. Dat pompje kun je open maken en schoonmaken, dan komt er een klein beetje water uit, kun je opdweilen. Maar de doorvoer schoonmaken is lastiger. Uiteindelijk met de kraan dicht de slang er af. Dan even kraan open en met een stuk draad porren door de afvoer, het zoute water spuit dan volle kracht de boot in, dan snel de kraan weer dicht en met een spons en emmer alle water uit het vak verwijderen. En als je dan alles droog hebt en het pompje weer in elkaar gezet en alle slangen weer aangesloten en het systeem test: dan is de boel direct weer verstopt want je ligt nog steeds in die groene soep natuurlijk. Dat moet dus op een later  moment als we in schoon water liggen allemaal nog een keer. Voorlopig weer even net als vroeger: de puts.

S-Nachts wordt ik wakker voor een plasje, op de puts, en bedenk ineens dat als dat wc-tje  verstopt raakt van de planten dat dat dan ook kan met de koelwaterinlaat van de motor en dan kunnen de gevolgen aanzienlijk zijn. Als om 04.00 de wekker gaat zetten we thee, koffie etc en ik ga buiten met een bezem in de weer om alle waterplanten rond de boot weg te “vegen”. Er is nog voldoende wind om alles wat ik tussen steiger en boot uitveeg naar verderop gelegen boten te verplaatsen. Om 05.15 gooien we los, controleren een paar keer of er koelwater naar buiten komt, hijsen in de haven de zeilen en gaan dan bakboord uit de Oosterom in. Vandaag is Ameland de bestemming met 3 te passeren wantijen onderweg. De Blauwe Balg is de laatste en die heeft een passeervenster voor ons van 02.38uur tot 09.38 uur. Als je na Hoog Water met afgaand tij vastloopt kun je een uur of 10 later pas weer verder dus we willen een uurtje speling en om 08.45 bij de Blauwe Balg betekent 05.15 vertrek Terschelling.

Zonsopkomst boven Terschelling

Er staat een stevige ZZW wind van 15 knopen en we worden beloond met een prachtige zonsopkomst. Ochtendstemming op het Wad is magisch, er zijn geen andere schepen in zicht, de rust, de stilte met alleen het geluid van wind, bruisend water en af en toe gekrijs van vogels is als balsem voor de ziel. En dan ook nog een mooi lopend windje, helder zicht om alle boeien makkelijk te verkennen, een waar zeilersparadijs. Het eerste wantij is vlak voor de kruising van Oosterom en Noorder Balgen, we passeren moeiteloos. De kruising zelf is altijd een puzzeltje want er liggen van beide vaarwegen boeien in zicht en overal staat een woud aan visstaken.

Ons coschipperschapsduo

 Het wantij Oosterom verderop passeren we ook probleemloos. Als we in de buurt van de Blauwe  Balg  komen zakt de wind wat weg en zetten we de kluiver bij. Ik denk een stukje af te kunnen steken maar allengs wordt het water minder diep, van 3,5m naar 2m naar 1,2m naar 1m . . . . . .0,9m! Stop, omdraaien, zelfde weg terug dit risico willen we niet. Onze diepgang is 0,85m en als we hier met afgaand tij vastlopen kunnen we eind van de middag pas verder of volgende week pas als de wind draait, dat is vooral voor Sam niet fijn, dat willen we niet. We zeilen met de motor bij een stukje terug tot de diepte weer voldoende is  en pakken dan de route weer op. Mooi op tijd passeren we het geultje van de Blauwe Balg en eigenlijk zoals altijd kunnen we genieten van het zicht op tientallen zeehonden op de plaat. Je passeert hier vrij dichtbij een plaat waar eigenlijk altijd wel zeehonden liggen. De Blauwe Balg is dan ook een gesloten natuurgebied waar je alleen van 2 uur voor HW tot 2 uur na HW mag  komen. Het Wad is echt een van de mooiste gebieden om in rond te zwerven.

Zeehonden bij de Blauwe Balg

 Na de Blauwe Balg komen we in het Borndiep, het zeegat tussen Terschelling en Ameland. Het is inmiddels afgaand tij en de stroom loopt tegen. Met vol tuig en inmiddels weer ruim 15 kn wind lopen we af en toe 6 kn door het water, maar door de tegenstroom blijft daar maar 3,5kn over de grond van over. We gaan bakboorduit het Molengat in en daar is een ietsje minder stroom maar de verplaatsing over de grond blijft beperkt tot 2,5-3,5kn, een wandeltempo zeg maar. Zo bereiken we kort na 11 uur de haven van Nes op Ameland waar we in een mooie lege box kunnen afmeren. Een top zeildagje.