Zaterdag 19 september 2020
De nacht is fris en we slapen uit tot een uur of 8, bijzonder lang voor Margaretha haar doen. Als een echte bikkel neemt ze een ochtendduik in het toch ook frisse water. Held. Na ontbijt maken we los van de meerboei en gaan met de wind recht op kop op de motor richting Fluessen. Daar gaat het zeil op en kruisen we richting Heeg. Bij het begin van het Heegermeer worden we uitbundig toegezwaaid vanuit een Noordkaper: Joost en Gonnie, we zwaaien net zo uitbundig terug en hebben daarna even whatsappkontakt.
De Jeltesloot ligt recht in de wind, we zijn met pensioen dus het motortje gaat bij. Bij het PMkanaal bb uit en bij de Hoitesloot weer sb uit. In deze sloot zit een brug die dicht blijkt te zijn. Het is een zelfbedieningsbrug dus we moeten zelf aan het werk. Ik verwacht, net als in de Broeresloot, een drukknop bij het water maar de bediening blijkt vanaf de wal te moeten. We liggen nog net niet aan het steigertje en ik zeg tegen Margaretha: stap jij even af en doe de brug open dan vaar ik hem er door en stap je aan de andere kant weer op. Volledig onvoorbereid stapt ze op de wal en krabt zich vertwijfeld achter de oren, waar ben ik aan begonnen. Maar vanuit de boot zie ik Margaretha even later over de brug heen en weer hollen, de slagbomen dicht doen en de brug gaat open, het licht springt op groen en ik kan er door. Na de brug is ook een steigertje en daar pik ik haar weer op. De brug blijft open staan, dat moet volgens de gebruiksaanwijzing zegt Margaretha. Wat een veelzijdige knappe vrouw is ze, kan zomaar onvoorbereid voor brugwachter spelen. Bij Langweer, aan de Kaai, vinden we een mooie plekje voor de nacht.
 |
| De zelfbedieningsbrug in de Hoitesloot. Margaretha aan het bedieningspaneel |
