Weer in thuishaven Warns

 Donderdag 21-4-2022

We worden weer wakker op een Friese droomplek, een Marrekrite steiger aan een rietkraag. We hebben geen haast vandaag, rustig opstaan, Margaretha wandelt met Sam en Jur zet koffie en thee. Ontbijtje, krantje lezen, kopje koffie. De temperatuur is een graad of acht en de wind is guur. We hoeven vandaag alleen naar Warns dus beter even wachten tot de temperaturen wat hoger zijn.

Tegen 11en nemen we hartroerend afscheid van Albert en Ineke en gooien we los. Tot aan het Heegermeer nog even op de motor daarna fok en grootzeil en met een bakstagwindje de Fluessen af. Daarna komt de stevige wind, af en toe 15-20kn, recht van achter en is het een beetje billenknijpen op gijpkoers. In de laatste bocht in het Friso kanaal voor de haven strijken we zeil en motoren we naar de haven. Tegen 13.00 draaien we de Stormvogel in. Helaas blijkt onze eigen box, althans de box waar we vorig jaar lagen, bezet dus het wordt een andere. Het principe van een vaste box doet Han niet aan. Dus wel weer even mijn vanglijnen uit de oude box weghalen en in de nieuwe ophangen. Eind van het seizoen maar beter meteen weghalen.

Tijd voor lunch en shipshape maken, morgen met OV naar Bussum waar onze auto staat.

We hebben kunnen genieten van een superweek als start van het seizoen.

De oplossing voor “schijtganzen”

 Woensdag 20-4-2022

We worden in PearlBay wakker bij 6°C dus mag eerst het kacheltje een uurtje aan. Na wandelen met Sam en ontbijt vervoegen we ons bij de Schone Waardin om te melden dat we in Heeg koffie gaan drinken maar met borreltijd weer terug zijn. Ab en Ineke blijven vandaag hier om wat klusjes aan de boot te doen.

Naar het Heegermeer is in de wind en doen we op de motor, het Heegermeer kruisen we over met rond de 10 knopen wind en onder fok en grootzeil. Lui kruisen, alleen maar sturen en bij overstag keert de fok vanzelf. 

In Heeg zit sinds 1974 een 2e hands boekwinkeltje en daar gaat Margaretha traditiegetrouw altijd even neuzen. Jur heeft meer belangstelling voor de supermarkt waar ze sinds een paar jaar droge worst van wilde ganzen verkopen. Naar mijn idee het beste wat je met die “schijtganzen” kan doen. Worst van maken, een Friesche Specialiteit.

De terugweg zeilen we relaxed met ruime wind terug naar de Gaastmeer.

Toch nog Pearl Bay

Dinsdag 19-4-2022

S-morgens eerst maar eens een paar boodschappen doen in het prachtige Workum. We moeten een nieuw Friesch gastenvlaggetje en uiteraard een nieuw Marrekrite vlaggetje. Dat lukt. Ook scoren we nog een flesje bruislijm om een naadje in de stootlijst mee te vullen, om inwateren te voorkomen.

Margaretha wil een bezoekje brengen aan de biologische winkel en in hetzelfde straatje stuiten we op een pottenbakkerswinkel met een fenomenaal assortiment beschilderde aardewerken tegeltjes.  Volgens de vriendelijke winkelmeneer allemaal zelf met de hand geschilderd. We laten ons verleiden iets moois aan te schaffen. Een aanrader voor iedereen die Workum bezoekt.

Daarna afvaart door de bruggetjes van Workum, rustig op het motortje door het Klifrak en bij de afslag naar Oudega het zeil gehesen. Met grootzeil en fok lui naar Oudega gekruist. Het is meer dan 40 jaar geleden dat we daar voor het laatst geweest zijn dus we moeten af en toe op de kaart kijken waar we precies naar toe moeten. 

Oudega heeft een prachtige passantenhaven, een kanaalbocht die in een kom eindigt. Voor ons gevoel wel een beetje het eind van de wereld. We maken vast en en dat is amper gebeurd of er komt een auto met kano op het dak om de hoek, hij toetert maar wij snappen niet waarom. De auto stopt en jawel, daar staat Ronald van de Tadorna naast de boot. Op weg naar het Ringwiel om een dagje te kanoën. 

Na onze lunch lopen we Oudega nog even rond, een prachtig, rustig dorpje met een hele oude kerk. Deze Ankertsjerke is in 1766 gebouwd op de fundamenten van een nog veel oudere “Capelle” van rond 1500. Nu snap ik ook waarom zo dat Ga,  “Oudega” noemen. 

Na de wandeling gooien we los om een plekje te zoeken op het Ringwiel, een plasje waar we met de Kolibrie ook wel lagen en waar we voor het eerst een “Draaijer” zagen. Relaxed zeilen we met ruime wind de Oudegaaster brekken over, voor de Ategreft strijken we zeil en gaan op het motortje naar het Ringwiel. We leggen aan de wal aan maar er blijkt meer wind dan prettig op deze bij de huidige windrichting lage wal. Dus weer afvaart en op de Flakke Brekken een mooi steigertje gezocht. Prachtige plek met uitzicht over de plas en aan de andere kant de weilanden. We horen de Grutto’s roepen.

We liggen er nog maar net als er een appje binnenkomt van de Schone Waardin dat ze op weg zijn naar Pearl Bay. Dat is hier om de hoek. Een ruim uurtje later zitten we met Ab en Ineke met veel gezelligheid aan de borrel, een mooi besluit van een prachtige zeildag.

Karakteristiek dorpsgezicht van Oudega

Enkhuizen - Workum

 Maandag 18-4-2022 2e paasdag.

Na een lekker ontbijt met alweer paaseieren maken we shipshape en is het voor en achter. Eenmaal het Krabbersgat uit staat er een zeer beweeglijk zeetje. We varen vrijwel voor de wind dus de kluiver gaat te loevert met de boom er in. Met rond de 4 knopen snelheid gaan we richting Stavoren. Gaandeweg wordt het water wat rustiger als we Stavoren naderen besluiten we door te gaan naar Workum. Als we bij de sluis aan komen varen gaat ie net open, welliswaar voor een ander schip maar we kunnen er nog wel bij, denken we.

Dat blijkt maar net te gaan, de baas van de “Princess 50” heeft nog niet het benul dat je in een sluis naar voren doorvaart. Hij is te breed dat we er naast kunnen maar met de boeg er een beetje naast en ons achterschip nog onder de brug gaat het net. In Workum duiken we de passantenhaven in en om 14.00 liggen we vast, zeilen geborgen, huik er op en Margaretha verder schuren aan de stootlijst. De zon is zo warm dat we voor Sam de schaduwtent over de kuip spannen. 18,3 nM gevaren. 

Geen Wijdenes, geen Broekerhaven maar Enkhuizen

 Zondag 17-4-2022 1e paasdag

Tijdig reveille op het Hooft en Margaretha kan in alle rust het eiland verkennen met Sam. Wat opvalt is dat er geen konijnen zijn te bekennen. Dat was in de tijd van Joosje wel anders. Na een overnachting op het Hooft zouden we vertrekken, ik maak de landvasten los, Margaretha vraagt nog even : Waar is Joosje? geheel overtuigd zeg ik, “binnen” want daar had ik haar zoeven neergezet. Maar weg was ze, touwtjes weer vast en zoeken. Het hele eiland over, en soms zagen we haar, in een flits achter een paar konijnen aan, maar aandacht voor ons had ze niet. Het vertrek werd een uurtje later.

Niets van dat al met Sam, er zijn geen konijnen en zelfs al waren die er dan nog zou ze er niet zo bezeten achter aan gaan.

We liggen met de kop in de wind in de vertrekrichting dus we hijsen het grootzeil voor de wal, motoren de baai uit en vallen na de eerste groene staak vol richting Pampus haven. Met North Beach diepgang kun je in gestrekte lijn van Hooft naar Pampushaven. Het waait een kleine 10 knopen, heel soms iets meer, meestal ruim minder.

De kluiver staat er nu fantastisch op. Gister nog niet, toen rimpelde het voorlijk. De pees voorin zit met een trimlijntje op de bevestigingsring onder in het zeil. Daardoor kun je de lengte van de pees voorin een beetje aanpassen aan de lengte van het voorlijk. 

Onze nieuwe fok heb ik 15cm korter laten maken als de oude. De fokkeval grijpt nu iets lager aan op de wartel in de top van het zeil. Daardoor maakt de val een kleinere hoek met de stag en blijft de fok soepeler rollen. Ook bij meer spanning op de val.

Aan de verkleuring kun je zien hoe hoog de wartel bij de oude fok kwam

De wind wordt langzaam minder, van  11.30 tot 12.30 ronden we het Paard, feitelijk liggen we stil met 0 knopen wind op de teller. Dan maar een eindje de motor er bij. Een half uurtje later is er al weer voldoende wind en kan de motor uit

We hebben Wijdenes als dagdoel gekozen en we komen daar tegen 15.00 aan. Altijd spannend of het druk is en of er een plekje is. Als we bij de ingang aankomen zien we dat er niemand is, dat is vreemd. Het heeft flink gestormd in het voorjaar, zou de ingang nog wel open zijn?

Als we bij de ingang van het geultje aangekomen zijn krijgen we het antwoord, we lopen direct vast aan de grond. De ingang is verzand, een steeds terugkerend probleem. Dat gaat hem niet worden vandaag. Volgende optie is Broekerhaven, een paar mijl verder. 

We motoren er heen. Als we de geul naar Broekerhaven indraaien zien we direct naast de haven een grote draaimolen. Kermis. In NoordHolland, dat wordt laat en lawaai. We besluiten voor Enkhuizen. Naviduct door en in de Compagnieshaven vinden we een plekje.

De eerste dag van de eerste tocht

 16-4-2022 zaterdag

Parel op het Hooft

Met een perfecte draai en een goed getimede slag achteruit legt Margaretha de Parel langs de kade van t Hooft. Met een mooi zonnetje, een perfecte temperatuur en een overwegend bakstagwindje van rond de 10 knopen zijn we op weg naar de zomerplek in Warns. Voor het eerst dit jaar weer een paar dagen onder zeil en dat bevalt uitstekend. 

Vanmorgen vroeg op, auto ingepakt en naar Bussum. Daar de auto gestald en door Eelco naar de winterstalling in Bunschoten gebracht. De bedoeling is dat we vanuit Warns weer met trein terug reizen naar Bussum en onze auto. Op de haven nog een babbeltje met Geert en met Tim die toevallig langs loopt. Tim woont tijdelijk op de haven in een Friendship en wordt steeds enthousiaster over het zeilen. Hij wil van de zomer het Wad op dus nodigen we hem uit voor de North Beach keukentafeltochtplanning varen over het Wad. Een beetje voorbereiding kan voor Tim geen kwaad.

Rond de klok van 11 is alle barang aan boord, zijn de hoezen van de zeilen en gooien we los. 

Met een wind die varieert tussen de 5 en 10 knopen is onze snelheid niet zo groot en lopen we halverwege de middag het eiland Hooft voor Muiden aan.

Even de wal op met Sam, Margaretha schuurt nog een stukje stootlijst en dan tijd voor palaver met een borrel. Dit belooft een prachtig seizoen te worden.