Senioren momentjes

31 mei, zondag 1e Pinksterdag
Vandaag zijn we ingescheept voor de vakantie. Gister alles klaargezet, vanmorgen bijtijds op, auto ingeladen en op naar Warns. Toen alles uitgepakt was en een plaatsje gevonden zegt Margaretha: ik mis nog een tas. De tas met brood en vers fruit en groente. Die stond in de kelder en niet in de kamer, dus die had Jur over het hoofd gezien.
Terwijl Jur de gelcoat verder repareert stapt Margaretha in de auto en rijdt nog even op en neer naar Driebergen voor een tas met eten. Als ze na 4 uur en 300km weer terug is willen we de vaarplanning gaan maken. Waar is de kaart, waar is de waddengids? Ja die liggen ook nog thuis.
Gelukkig gaat het volgende week regenen en hebben we een goede smoes om vanuit Warns nog even een nachtje in Driebergen te gaan slapen en dan gelijk die kaarten meenemen.
Maar om naar Vlieland te gaan kunnen we ook digitaal navigeren. We vragen Vlieland permissie per mail en hebben even later toestemming om morgenmiddag te komen. Dan toch vrolijk op pad. Het is tegen 18.00 als we losgooien, de brug bij Warns door, de sluis van Stavoren door en dan leggen we even aan aan het remmingswerk voor een hapje eten. We besluiten gelijk hier maar te overnachten. Morgen om 09.30 los, 13.30 uit de sluis van Kornwerderzand, 14.30 over het Wantij van de Zuidoostrak, 16.00 over de Waardgronden (18.00 HW Vlieland), 17.00 eta Vlieland.  Ca 28nM

De Vriendschap

17-5-2020 Zaterdag
Geen haast vandaag, rustige start en bij het Heegereiland in volstrekte luwte van de bossages op zeil afgevaren. Wel een flinke duw nodig om de eerste 10-20m van de wal weg te komen en het eerste beetje wind te vangen. Geleidelijk komt er meer wind en als we om de hoek van het eiland komen dan blijkt er ruim 12 kn te staan. Mooi zeilen , we kruisen over Heegermeer naar de Fluessen en daar bedenken we dat het wel leuk is om eens op het Hofmeer te kijken. Een nauw vaartje door naar een ondiep meertje. Het vaartje, af en toe maar 90cm diep blijkt net niet bezeild dus moet de motor 2 klapjes bij. Aan het Hofmeer liggen wat particuliere steigertjes van de omliggende boerderijen en aan de westkant 3 palenrijen van de Marrekrite. Gaan we zeker nog een keer een nachtje liggen maar vandaag is de Krûspolle het doel. In het rustige baaitje vinden we een mooi plekje om het klusje voor vandaag aan te pakken. Enkele kleine beschadigingen, luchtbelletjes, in de gelcoat moeten bijgewerkt. Na de lunch alle spullen tevoorschijn en gelcoat gemengd, helaas vergist in de mengverhouding dus na 3 plekjes, en nog 2 te gaan is het spul al elastisch ipv tixotroop. Nog een batch aangemaakt, nu beter opgelet, en daar de resterende plekken mee gedaan. Tixotroop wordt het ook nu niet maar met het bijbehorende folie druk ik het glad. Morgen schuren.
Intussen loopt er een tjalkje binnen, we kijken eens goed en jawel, het is de Vriendschap. Daar hadden we dit weekend aan zullen werken maar vanwege corona 1,5m toch maar niet gedaan. De nieuwe zeilen zitten erop en Margaretha loopt er even heen. Bernard is schipper en vraagt Margaretha of ze straks als de Vriendschap weer vaart, vanaf een steigertje op het eiland, fotos wil maken als Bernard langsvaart. Natuurlijk doen we dat.
Na een uurtje is het zo ver en vanaf het steigertje zien we de Vriensdachap op ons af komen. Slechts enkele meters voor de wal gaat ie overstag. Margaretha schiet een hele reeks fotos. Daarna  volgt er nog een run, nog meer fotos en daarna vervolgt de Vriendschap haar reis, vermoedelijk weer naar Workum.

De Vriendschap op de Nije Krûspolle

De Vriendschap onder vol nieuw zeil

Daar gaat ze, ........ zo'n schoonheid ...........

Heeger eiland

16-5-2020, Zaterdag
We worden wakker op de Terhernster Poelen en na nog wat sluimeren met de kachel aan is het ontbijt en dan tijd voor een paar klusjes. Pas vanmiddag draait de wind volgens de voorspelling naar het NW, en daarmee kunnen we dan mooi terug richting Heegermeer. Bovendien komt de Schone Waardin met Albert in de loop van de ochtend langs voor een kopje koffie.
Volgens Marijn lekt de schoorsteen van het kacheltje, er komt langs de buitenkant regenwater naar binnen. Inderdaad ziet de kit rond de paddenstoel op dek er niet 100% betrouwbaar uit. Hiervoor hebben we wat gereedschap en kit bij ons. Oude spul weggekrabt, schoonmaken met wasbenzine, netjes (rond) afplakken en dan de witte Sikaflex ertussen. Afmaken met een natte vinger en dan afblijven. Na nog wat klein prutswerk zien we een prachtige North Beach om de hoek komen. We nemen netjes een lijntje aan van de Schone Waardin en dan is er koffie. Albert heeft de echte Leidschendammer Bokkenpoten bij zich voor bij de koffie. Op zich is het niet een Leidschendammer specialiteit maar deze zijn precies zoals de moeder van Albert ze altijd had van de bakker in Vlissingen. Niet te bros of knapperig maar een klein beetje taai. Dat zijn de echte. (Volgens Albert) . Ze smaken in ieder geval heerlijk. En alles Coronaproof, Albert op zijn stoeltje op de kant en wij in de kuip van Parel. Ieder zijn eigen kopje en lepeltje en dan kan er niks misgaan, geheel volgens Rutte/RIVM richtlijn

Gezellig samen op Parel

Koffie in tijden van Corona, Albert op de kant en wij in de kuip.

Smiddags is de wind niet echt gedraaid maar we gaan wel zeilen. Op de motor naar de Heerensylbrug en dan het zeil op. We kruisen het Sneekermeer over maar voorbij het starteiland in het PM kanaal gaat de motor bij en het zeil er af. De brug bij Uitwellingerga wacht op een paar zeilboten die ver achter ons aan komen dus we moeten wel 10 minuten wachten, zijn we niet meer gewend. Al die drukte ook op zaterdag.
We zoeken een plekje op het Heegereiland met de hoop dat we daar vanavond uilen kunnen spotten.

Terhernster Poelen

15-5-2020 vrijdag
We zijn gisteravond bij invallende duisternis te kooi gegaan en daarom ook redelijk vroeg weer wakker. Om 6.30, 5⁰C, gaat het kacheltje aan en rond 7.30 is het alweer 15⁰ in de kajuit en verantwoord om uit de slaapzak te komen. Na een rustig ontbijtje zijn we om 9.30 klaar voor vertrek. Omdat we aan een prachtige hoge wal liggen en onze route voorlopig bezeild is varen we op zeil af, zonder de motor te gebruiken. Achter landvast los, zeil hijsen, voor los, fok bak en daar draaien we mooi van de wal af. Altijd een feest om zo te kunnen vertrekken, de dag kan al niet meer stuk.
Met een windje wisselend tussen de 5-10 knopen zeilen we de Morra op, passeren Galamadammen, met flink wat luwtes, en dan de Fluessen op. Mooi weer, af en toe een zonnetje, nauwelijks andere boten en een ruim bezeilde koers. Alles in pensionado tempo, maar daar kunnen we volop van genieten. In de Jeltesloot varen we plat voor de wind. Als de wind even afneemt naar 5 kn worden we opgelopen door een vierkante werkbak met hijskraan en spudpalen. Hij vaart een 3-4 kn en wij zonder wind 2. Als hij eenmaal voorbij is, en weer mooi naar de sb wal, steekt de wind op, 12kn, en mijn snelheid neemt aanzienlijk toe. Ik loop flink op hem in maar wil niet tussen wal en dat schip in komen. Door het grootzeil strak in het midden te trekken neemt mijn snelheid voldoende af om achter hem te blijven en even later zakt de wind weer in en is er helemaal geen probleem meer. Eind Jeltesloot gaan we bakboord uit het PMkanaal op, dit blijkt soms net wel soms net niet bezeild, dus de motor gaat bij. Voor de brug bij Uitwellingerga bergen we het zeil. De brug geeft op afstand al roodgroen en we kunnen vrijwel zonder vaart te minderen door de open brug. Daarna zetten we weer zeil en gaan sb uit de Holle Greft in. Ondertussen hebben we whatsapp contact met Albert die vandaag inscheept op de Schone Waardin. Wij gaan door richting Akkrum, de thuishaven van de Schone Waardin.
Ook de Goëngarypster Poelen zijn bezeild, de wind neemt hier nog toe tot 15kn, het wordt nog echt zeilen. Voor de Heerensylbrug gaat het zeil omlaag. Ook deze brug draait zo attent dat we nauwelijks vaart hoeven minderen en zo door kunnen. We willen op de Terhernster Poelen een plekje zoeken voor de nacht, onder de rook van Akkrum. Bij wijze van spreken dan want Akkrum rookt niet en we liggen bovenwinds. We vinden een droomplek en leggen aan en maken het schip klaar voor de nacht. Albert laat intussen weten dat het allemaal wat later wordt en dus geen borreltijdtreffen maar een koffierendezvous morgenochtend.
Wij zijn rond 15.30 klaar voor de dagevaluatie, dwz borreltijd.

Weer aan een prachtig Marrekrite walletje

Nieuwe rolfokhoezen

14-5-2020
Nieuwe rolfokhoezen
De hoes om de kluiver gaat al ruim 15 jaar mee en de gaten vallen er overal in. Voor de fok hebben we 10 jaar geleden een hoes gekocht bij Compass en daarvan is de rits kapot. Tijd dus om op zoek te gaan naar nieuwe hoezen. Google biedt uitkomst en brengt ons bij de site rolfokhoezen.nl waar je de hoes per meter /cm kunt bestellen, vanaf €22 per meter. Je kan ook de kleur kiezen maar helaas geen North Beach groen. We  bestellen 2 hoezen voor bij elkaar iets meer dan €500. Een weekje later worden ze geleverd en vandaag gaan ze omhoog. De uitvoering is netjes en degelijk, het past prima en ziet er netjes uit. Nu nog afwachten hoe lang ze meegaan, dat weten we over 10-15 jaar.

Een "klus"weekend

14-5-2020, Donderdag
Vanmiddag na de lunch vertrokken uit Driebergen naar Warns. Alle barang van auto naar boot en omdat we met de kont recht in de toch wel frisse wind lagen maar direct vertrokken. Vlakbij op de Morra een prachtig Marrekriteplekje gevonden en 17.00 al weer vastgemaakt.

Oorspronkelijk plan voor dit weekend was om naar Workum te gaan en bij Coby op de Vriendschap te klussen. Omdat de klus dit weekend niet schilderen was, waarbij je makkelijk bij elkaar uit de buurt kan blijven, maar het nieuwe, stugge zeil aanslaan, waarbij je lastig bij elkaar uit de buurt kan blijven hebben we na overleg besloten het weekend anders in te vullen. Er zijn op Parel ook nog een paar kleine klusjes te doen dus dat komt mooi uit.
Er moet een beschadiging in de gelcoat gerepareerd, het schoorsteentje van de kachel moet opnieuw gekit en we hebben nieuwe hoezen voor de fok en de kluiver die gepast moeten. En dan blijft er ook nog wel tijd over om een klein stukje te zeilen.

Geen vaarboom

Woensdag 6-5-2020
Geen vaarboom
Van oudsher is de vaarboom in Friesland een populair hulpmiddel om schepen vooruit te bewegen. Toen wij 50 jaar geleden voor de vakantie een BMer huurde was het budgettair 2 weken met buitenboordmotor of 3 weken zonder bbm. Onze keus viel op de 3 weken maar dat betekende automatisch dat iedere af te leggen meter die je niet op zeil deed, de verplaatsing met de vaarboom gerealiseerd moest worden. Later bij de PKF kampen en op de zeilschool behoorde het bomen tot het vaste lespakket. Dus, voor onze beleving, als je in Friesland vaart dan hoort er een vaarboom op een zeilboot. Vorig jaar hadden we voor het eerst een ligplaats in Friesland, dat was nog een beetje op proef, maar nu we toch echt gekozen hebben voor zeilen in of vanuit Friesland borrelt het gevoel alsmaar op dat die vaarboom er moet komen. Voor alle duidelijkheid, een North Beach met een vaarboom voortbewegen is praktisch ondoenlijk en ook zeker niet de bedoeling. Maar er zijn nog andere dingen die ook met de vaarboom kunnen en die wel van pas kunnen komen. Als je de boot vastvaart in de modder, kan gebeuren, dan biedt een vaarboom de mogelijkheid om de boeg in de gewenste vaarrichting te duwen. Daarna kan de motor zijn werk doen. Voorafgaand aan droogvallen op het Wad is het verstandig om eerst met de vaarboom het profiel van de bodem af te tasten. Is het vlak, modder of zand, stenen? En daarna met een gerust hart droogvallen.
Het gevoel een vaarboom nodig te hebben is dus niet helemaal misplaatst jeugdsentiment maar er is  toch ook een enigszins rationele basis bij te bedenken.

Parel aan de kade in Heeg

Tegen 7 uur worden we wakker aan ons steigertje aan het Zandmeer. Rond 8.30 gooien we los en bemerken dat er op het meer een 5-6 knoopjes wind is. Genoeg om het zeil te zetten en met 2-3kn bootsnelheid richting Intemasloot te kruisen. Eenmaal in die sloot houdt zowel de wind als de te bezeilen richting op en gaat de motor bij. Op ons gemakkie tuffen we richting Heeg. We varen, net als vroeger, het dorp in en leggen aan voor de brug over het Syl. We lopen de 50m naar watersport winkel de Jong. Als er één plek op de wereld is waar je vaarbomen moet zoeken dan is dat bij de Jong in Heeg, maar tot mijn teleurstelling heeft hij er niet één meer in voorraad. En het kan ook nog wel wat weekjes duren voor ze weer komen. Met inmiddels 0 wind verlaten we Heeg en gooien op het Heegermeer het anker uit om betere wind af te wachten.

Voor anker op een windstil, rimpelloos Heegermeer

Na 13.00 komt er af en toe wat wind die Warns bezeild maakt. We gaan ankerop en zeilen met een wind die varieert van richting en kracht tussen de 4-14 knopen naar Warns. In de box een bak soep en dan weer huiswaarts. 2 daagjes weg met gevoel van een week vakantie. Mooi hè, dat zeilen.

Pensionadozeilen

5-5-2020, dinsdag
Vorige week hebben Marijn, Martine en Jikke de boot gebruikt, en ondanks  het niet altijd even mooie weer toch zeer genoten. Zijn we blij mee. Maar vandaag zijn wij weer aan de beurt. Vroeg van huis vertrokken, om 0800 uur bij Sietske bloemen en een flesje wijn afgegeven voor hun trouwdag en dan door naar Warns.
Parel ligt er keurig bij en binnen worden we verrast door prachtige tekeningen van Jikke, een flesje wijn, nootjes en een vaasje met bloemetje. We merken dat de kraan bij de steiger weer water geeft, mooi zo.  Al onze meuk weer van de auto in de boot, koffie zetten en dan los. Op de Morra grootzeil en fok omhoog en kruisen want we moeten recht tegen de wind in. Dat doet een North Beach dan uiterst comfortabel. De 10-12 kn wind geven de boot  voldoende snelheid en voor overstag gaan hoef je alleen maar te sturen dankzij de keerfok. Bij Galamadammen ligt het kanaal vrijwel recht in de wind en er zijn onverwacht vrij veel tegenliggers, dan maar even fok weg en motor aan. Op de Oorden kunnen we weer laveren en we kruisen zelfs de nieuwe vaart door naar de Fluessen. Bij de Nije Kruspolle leggen we even relaxed aan voor de lunch.

Parel voor de lunch op de Nije Krûspolle

Omdat de box echt recht met de kop in de wind ligt bedenken we dat we zonder motor weg zouden moeten kunnen. Terwijl we overleggen hoe dat aan te pakken biedt de buurvrouw ook hulp aan, maar dat is te makkelijk. We bereiden alles voor, stootwillen weg, 1 achterlandvast weg, grootzeil hijsen en dan ga ik aan wal om los te gooien en af te duwen. Bedoeling is een flinke zet recht achteruit om dan deinzend de box te verlaten maar de wal is erg laag, de boeg van het schip dan toch wel flink hoog en afzetten en ook nog flink afzetten ziet er nu plotseling lastiger uit dan ik me voorgesteld had. De buurvrouw zegt nog maar een keer dat ze best wil helpen. Ik zeg dat het enige dat ze hoeven te doen is heel hard lachen als alles misgaat en ik in het water belandt. Buurman belooft dat als het misgaat hij straks aan de overkant aan de lage wal een borrel komt drinken. Dan zet ik 1 voet op het anker, andere voet op de rand van de kant, voorover, afzetten . . . . Dan blijk je met een zeilbroek aan toch minder soepel, ik trek me met enige moeite omhoog, merk dan dat ik eigenlijk met de verkeerde voet op het anker sta, maar met enige moeite lukt het toch om ongeschonden aan boord te komen. Met de wind op kop begint er mooi vaart in de boot te komen, Margaretha stuurt perfect deinzend de box uit, ik trek de fok bij en Parel draait netjes over de goeie boeg weg, de zeilen pakken wind en we gaan netjes weer vooruit richting uitgang Nije Kruspolle. Een perfecte manoeuvre en de inmiddels talrijke toeschouwers waarderen dat met een applausje.
Daarna kruist nu Margaretha de Fluessen verder op richting Heegermeer. Daar gaan we bakboord uit richting Intemasloot en daarna Gaastmeer. Daar vinden we weer een prachtig steigertje bij wat inmiddels “Pearl Bay” is gaan heten. Daar  voelen we ons verplicht om in het zonnetje de kuiptent te drogen te hangen en een afmeerborreltje te consumeren. Dat pensionadozeilen is zo slecht nog niet.

Parel in "Pearl Bay" , klaar voor de aanmeerborrel