Kraksoy

Kraksoy
Parel bij Kraksoy, Noorwegen

dinsdag 18 mei 2021

Een soloklusdag

 


18 mei 2021


Om 9.15 vertrek ik naar Warns met als doel een lampje repareren, een 12V stopcontact aan bakboord aanleggen en misschien wat poetsen. Omdat Driebergen-Warns te ver is om op één dag heen en terug te gaan, kan ik niet anders dan op de boot overnachten en woensdag pas weer terug te gaan. Choose your battle. 

Om 11.00, ongeveer, ben ik bij de jachthaven en sjouw alle meuk naar de boot. Na een kopje koffie probeer ik een nieuw lampje in het zwanehals lichtje te zetten maar helaas, de aangeschafte ledlampjes hebben een te dikke kop en passen er niet in. Ik haal het oude lichtje weg want ik heb een prachtig nieuw messing lichtje, ooit aangeschaft. Na zorgvuldige bestudering van de montagemethode van het messing ledlicht zakt de moed een beetje in de schoenen. Eerst moet een grondplaatje op de wand geschroefd, daarna de voet van het lampje daar over heen en dan 3 minuscule schroefjes er in om beide aan elkaar vast te zetten. Dat betekent dat je er van 3 kanten ruim bij moet kunnen, terwijl het lampje een beetje in de hoek moet komen. Jammer maar helaas, deze messing led lichtjes gaan het nog niet worden. In ieder geval niet op deze plek.

Dan wil ik aan bb een 12 V stopcontactje maken om ook aan die zijde apparaten op te kunnen laden. De bestaande bekabeling naar het lampje van de kombuis zit zodanig klem dat daar niet makkelijk een draadje bij te trekken is. Next best is het stopcontactje dan maar aan te sluiten op de 12V van het kombuislichtje. Dan zit hij theoretisch natuurlijk achter de verkeerde schakelaar en zekering maar als ik het niet verder vertel kraait daar geen haan naar. Zo gezegd zo gedaan en een poosje later zit alles netjes op zijn plek. Zo een middag vliegt om. Als ik alles weer een beetje opgeruimd heb is het al 16.30. Wat zal ik doen, in de haven blijven overnachten of nog even een stukje zeilen. Ik hoef niet zo heel lang na te denken. Haal de hoezen van de de zeilen, maak de boot vaarklaar, zeilbroek aan en los. We gaan. Direct buiten de haven gaat de fok uit en de motor af. Ik heb de wind vrijwel recht van achter dus het grootzeil moet heel even wachten. In de bocht van het kanaal heb ik ruimte om even een draai te maken en gaat het grootzeil er bij. Met een laat zonnetje en een 10-12 knoopjes wind zeil ik uiterst relaxed langs de Kuilaart naar de Fluessen. Bij de Nije Kruspolle wil ik proberen de mooring/marboei op te pikken. Op zeil. Beetje aan de wind aanvaren, helmstok op het touwtje, pikhaak klaarleggen en landvast klaarleggen, grote musketon er aan, als ik er bijna ben gooi ik de schoten los en ga naar voren. Pak de pikhaak en sla moeiteloos de boei aan de haak. Maar dan. De boot heeft iets meer vaart dan de bedoeling is, ik trek uit alle macht aan de pikhaak om de boot af te remmen, het zeil pakt weer wind, er is geen houden aan, de pikhaak glipt uit mijn hand en valt in het water. Dat is jammer.

Ik start de motor, leg de kop in de wind, strijk het zeil en ga dan weer richting boei in de hoop dat de pikhaak nog drijft en terug te vinden is. Jawel, hij drijft nog en met de dekzwabber lukt het om hem weer binnenboord te krijgen. Pffff, dat is gered. Op de motor is het niet moeilijk om alsnog de boei op te pikken en de boot aan kant te maken. 

Ondanks dat niet alles in één keer goed gelukt is, of misschien wel juist daarom, vind ik dat ik een aanleg-biertje verdiend heb. Niemand spreekt tegen.

Het is een prachtige avond, zonnetje, afnemende wind, beetje geklots en gedein. Ik geniet

Avondzon achter de Marboei