Kraksoy

Kraksoy
Parel bij Kraksoy, Noorwegen

zaterdag 1 oktober 2011

Naar de Cocksdorp

Donderdag 28-7-11

Weerbeeld: weinig tot geen(kracht 2) wind uit oost/ noordoost, zonnetje. Voor de Cocksdorp waren de plannen mooi maar de praktijk is soms wat  anders. Bij het binnenvaren van de Binnen Breesem, na de laatste ton was het even zoeken naar de eerste staak, die zag ik niet en we voeren totaal de verkeerde kant op. Op dat moment trok er nl een “waas”  over het water, een beetje heiig en daarmee was het zicht even slecht. Op enig moment liet de laptop zien dat we ver uit de richting zaten en dus zijn we omgekeerd. Nu zagen we, tegen het licht in, duidelijk de staakjes die we eerst niet gezien hadden, dwars over de plaat er op af. Gelukkig ging dat goed en daarna konden we de BB makkelijk volgen. Eigenlijk nog precies als volgens de Garmin kaart van 2009. De Brandaris gaf een verlaging van de waterstand van 6cm en daarmee stuiterden we wel een paar keer over de grond. Gas er op, doorzetten en dat bleek een juiste keus. 
Parel onbedoeld drooggevallan naast
het geultje naar de Cocksdorp
Tegen 18.30 kwamen we aan bij het geultje naar de Cocksdorp. Daar bleken een heleboel staken te staan. Van de wadvaarders website hadden we begrepen de staken rechts te moeten houden, we hadden niet begrepen dat we er zo dicht langs moesten. Zodoende raakten we tot 2 keer de grond, de 2e keer was definitief. Muurvast. Dan maar de poten er naast en droogvallen. Even later kwam er nog een trimaran langs die ongeveer 50m verder vast liep.


De buren gaan met 3 man in een rubberbootje naar de wal en vragen nog optimistisch of wij nog iets van de winkel nodig hebben. Hoeft niet. Ik vraag me af of ze nog terug kunnen door de geul. Wij gaan met kwikkie ook proberen de wal te halen en de geul te verkennen. Helaas zitten we binnen 10m van de boot zelfs met kwikkie al aan de grond. Later blijkt dat we precies op een ruggetje naast de geul vast zijn komen te zitten. Aan de achterkant van de boot is nog water en we laden het anker in kwikkie om dat richting dieper water uit te brengen. Dat levert weliswaar een zwaar en zwart bemodderde kwikkie op maar ook een anker in dieper water nabij de geul.
Dan is de vraag: wat morgen? Nog een poging wagen bij het volgende hoogwater of de veilige weg kiezen, dwz. omdraaien en dezelfde weg terug. Nee, dat laatste is geen optie!
06.30: Parel aan de steiger
We staan nu stevig op de grond, kijken zover als mogelijk hoe de geul langs de staken loopt, luisteren om 23.05 nog een weerbericht en gaan dan maar slapen. Net na 02.00 uur begint het water weer tegen de boot te klotsen, daar wordt ik wakker van. Ik controleer buiten alles nog een keer en ga dan weer naar bed. Van slapen komt niet zoveel meer, bij ieder geluid denk ik wat is dat, wat klappert daar, wat kraakt er, waarom, klopt dit of klopt dit niet……. Tegen 05.00 begint er weer beweging in de boot te komen en ga ik proberen de steunen uit de modder te trekken. Op de hand gaat dat niet, dan maar een val er op en met de lier. Dat gaat ook niet. Ik laat de val op spanning op de poten staan en enkele minuten later hangen ze losjes naast de boot. Het ontdoen van de pikzwarte slik is nog even werken maar als dat geklaard is drijven we ook weer volledig en kan ik de boot aan de ankerlijn naar dieper water trekken. De trimaran drijft inmiddels ook weer, en wel midden in het smalle geultje. Het is 06.00uur,een half uur voor het hoge water van half 7 en we besluiten een poging te wagen naar de Cocksdorp te komen. We halen het anker op en gaan het geultje in, de trimaran ligt er dwars voor. Eerst proberen we er omheen te gaan maar dan lopen we al weer vast. Er is nog geen leven waarneembaar aan boord dus dan maar de toeter er bij. Jawel dat werkt: Er komt iemand aan dek en we vragen vriendelijk of ie even aan de kant wil, dat lukt en we kunnen, met de stroom duwend van achteren, door. Af en toe toont de dieptemeter 0,9m een enkele keer 0,8m, eventjes zitten we weer aan de grond maar langzaam schuiven we door de modder en komen we weer los. Door een beetje te zigzaggen zoek ik de diepte en zo komen we bij het steigertje. Om 06.30 maken we vast: Bestemming bereikt!!!!

Na eerst even met Joost op de kant te zijn geweest, en enkele foto gemaakt te hebben is het nu tijd voor een heerlijk ontbijtje.
Parel droog in de modder
van de Cocksdorp


Hoe zal de terugweg gaan? We weten in ieder geval dat het over 3 dagen springtij is, een geruststellende gedachte.




Geen opmerkingen:

Een reactie posten