Kraksoy

Kraksoy
Parel bij Kraksoy, Noorwegen

donderdag 18 juni 2020

Droog bij de vuurtoren van Vlie

Donderdag 18 juni 2020
Margaretha is al vroeg wakker en om 05.15 staat ze op om te gaan douchen. Jur komt er even later ook uit en zet koffie thee etc. Tijd genoeg want vertrek staat gepland om 7.00. We hebben nog een korte babbel met Margreet en Geert en om 7.00 gooien Windroos en Parel los. Windroos gaat kijken of er op Terschelling een plekje is en wij gaan vandaag proberen droog te vallen bij de vuurtoren van Vlie. Dit als voorbereiding op 14-7 als we op Vlie willen zijn voor Eise’s verjaardag en de kans groot is dat de jachthaven vol is. Als we met HW (+63) op de beoogde droogvalplek aankomen blijkt dat  we daar ca 10cm speling onder de kiel hebben. We gaan weer naar een diepte van 4m en gaan voor anker. Nu rekenen en plannen. Quicktide leert ons dat als we vandaag om 18.00 weer willen varen, we de boot om 09.00 aan de grond moeten zetten. Dus nu eerst ontbijt. Dan maakt Jur de wadpoten klaar voor gebruik, die hebben we al heel lang niet gebruikt maar alle onderdelen zijn er en even later liggen ze klaar aan dek.
De dwarsplank onder de staander

Aan de bovenzijde een lijn met blok

Aan de wandputting een haak met oog

Intussen krijgen we van Windroos bericht dat het vak tot 9m vol was maar dat ze in het vak 9-10m mogen liggen. Hun missie is geslaagd.
Om 9.00 gaan we anker op en varen langzaam naar de beoogde ankerplek. De wind is inmiddels gedraaid naar ZO zodat we op lagerwal liggen. Zodra we grond voelen draaien we vol gas de boeg nog zoveel mogelijk naar de wind en laten dan het anker vallen. We hobbelen en stuiteren nog beetje bij beetje verder naar de wal, het anker houdt de kop naar de wind. De wadpoten gaan overboord maar we lijken nog steeds te schuiven over de grond. Nu wachten tot het stuiteren ophoudt en de boot stabiel ligt. Dan kunnen de wadpoten vastgezet. We vullen de 2 putsen met water om straks moddervoeten te kunnen schoonmaken.
De wadpoot vastgesjord aan de wantputting

Enigszins tot mijn verbazing komt er modderwater door de pijp van het zwaard. Daar hebben we dit voorjaar een speciaal afvoer pijpje voor gemaakt. Die wordt aangesloten en het water wordt nu netjes opgevangen in de afwasbak.
Via het overlooppijpje loopt het blubberwater dat door de zwaardkast omhoog gedrukt wordt netjes in de bak en niet in de bilge

Om 10.00 is het water een 20cm gezakt en is de beweging  vrijwel uit de boot verdwenen. We sjorren de wadpoten stevig langszij en dan is het verder afwachten.
Parel staat als een huis in de modder, tijd voor koffie en lunch. Gisteravond hebben we meer dan uitstekend gegeten in De Dining, het haven restaurant. Vriendelijke bediening en uitstekend gegeten voor een redelijke prijs, één maar, ik had mijn windjack laten hangen en daar kwam ik pas achter toen we al in de modder vastlagen. We liggen hier omdat we dat 14-7  met Eise’s verjaardag ook willen dus dan ook maar even testen of je naar de wal kunt. Vlak bij de boot zak ik tot halverwege de knie in de zwarte drek maar iets meer naar de wal toe is het net hard zand. Met geultjes water om de voeten en schoentjes weer even schoon te spoelen.

 Zo wandel ik in een half uurtje naar de haven en kom met windjack weer terug. Terug bij de boot het anker een 20m richting geul uitgelopen, bijna tot aan de knie in de zwarte prut.
Parel met de vuurtoren van Vlieland op de achtergrond

De meest linkse is Parel

Gelukkig hebben we 2 emmers met water klaar staan om schoon te maken en ook de bijboot die onder de zwemtrap ligt maakt dat wat makkelijker. Dan is het weer dutje doen boekie lezen bakkie doen, wachten tot we weer drijven en verder kunnen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten