Net ff anders

1-6-2020, maandag
Het liep ff anders.
Ik had gister mijn planning beter niet op mijn blog kunnen zetten. Het leek een “Milkrun” maar dat werd toch net even anders ervaren. We beginnen gewoon in Stavoren. Zonder wekker wordt Margaretha, we, om 07.00 wakker en omdat er weinig wind is en dus misschien vroeger moeten vertrekken, staan we op. Margaretha trekt zwempak en stoute schoenen aan en zwemt in het IJsselmeerwater van 17⁰. 

Avondstemming met schepen voor anker bij Stavoren

Om 08.30 zijn we klaar voor vertrek en ondanks dat er al wat wind begint te komen doen we dat maar. We hebben een prachtige tocht naar Kornwerderzand, met een mooie 15-20 knopen wind. Als we bij de sluis zijn kunnen we zo binnen varen en 1,5 uur voor op schema liggen we op zout water. Alle tijd voor lunch en voorbij de sluis maken vast aan de wachtsteiger. In mijn hoofd zijn inmiddels wat vraagtekens gerezen over de tochtplanning. Normaal gesproken vaar je met afgaand tij naar de eilanden, in mijn planning kom ik met hoog water aan in Vlieland. Dat klopt niet en vraagt om dieper nadenken. Hoe kom ik aan mijn vertrektijd? Ik heb op de Imray kaarten app gekeken wanneer het tij in het Zuid Oostrak naar “buiten” gaat lopen. Niet bij stil gestaan dat in het ZuidOostrak de stroom naar “buiten” loopt bij opkomend tij. Dat betekent dat verderop in het Inschot, de stroom tegen staat. Wat wel mooi klopt is dat je eerst het wantij van het ZuidOostrak tegenkomt en later, bij hoger water, over de Waardgronden gaat. We besluiten gewoon door te gaan. Weathertrack, het gribfile programma wat ik gebruik bij de tochtplanning, voorspelde voor vandaag 15 knopen wind uit Oost, ietsje ONO. Wat er buiten bleek te staan was 20-24 knopen, en dan zit je af en toe toch met 6Bf. Maar het schiet wel lekker op. Iets aan de vroege kant komen we, met 20knopen halve wind, aan bij het begin van het ZuidOostrak.

Scheidingston bij de ingang Zuidoostrak

Nog lang niet bij het wantij. Tot onze verbazing lopen we vrijwel direct aan de grond. Met het zeil op raken we alleen maar vaster aan de grond dus alles omlaag. Op de motor lukt het de boot te keren en terug te komen in het Verversgat. We kunnen langs het Molenrak, dan omzeilen we wantij. Op het Verversgat gaan grootzeil en fok weer omhoog, de kluiver hebben we niet meer nodig bij inmiddels 20kn wind. Op de plotter maak ik snel een nieuwe route aan. Ook al is de kaart 5 jaar oud, en is ie voor het Wad niet meer betrouwbaar, het geeft toch een bijzonder prettige orientatie waar je de tonnen zoeken moet. Bovendien heb je onderweg info over afgelegde afstand, nog resterende afstand en verwachtte tijd van aankomst.
Met een flinke gijp draaien we bakboord uit en met inmiddels 22 kn wind recht van achter gaan we het Molenrak in. Als snel neemt volgens de dieptemeter de diepte af naar 0,90m, geen prettig gevoel met 0,85m diepgang als je met 6 knopen plat voor de wind vaart. Maar ja, vaart minderen lukt niet op deze koers, dus het beste er van hopen. Het geultje blijkt inderdaad anders te lopen dan op de (oude) kaart staat maar we volgen de tonnen en draaien netjes het Zuidoostrak (voorbij het wantij) in. We hebben nog een klein beetje stroom mee. Op het Inschot gaat de stroom tegen staan en onze snelheid, neemt af en de verwachte tijd van aankomst neemt flink toe. Af en toe zien we 24knopen wind (6Bf) op de teller en hij komt zelden onder de 20. Tijd voor het eerste rif. 20 knopen wind is wel heel wat om , met ook nog eens 20cm afwaai, dus minder diep, met de wind in de rug over een niet betonde plaat te gaan. In die omstandigheden vastlopen is geen feestje. Een alternatief is het Fransche Gaatje, onder de Richel door. Dat is het laatste stuk Inschot en het eerste stuk Vliestroom hoog aan de wind met dik stroom tegen. Maar ja, je moet kiezen en er zijn geen parkeerplaatsen langs de weg om even stil te staan en rustig na te denken. Ik maak alvast een aparte route aan door het Fransche Gaatje zodat we de keus hebben als we bij de IN3 zijn. Ik bel de havenmeester van Vlieland dat onze eta een uurtje later wordt maar dat we wel komen. Ik mag na aankomst zelf een plekje zoeken aan de F,G of H steiger.  Net als we bij de IN3 in de buurt komen blaast de wind weer ruim boven de 20kn en we kiezen voor de route door het Fransche gaatje. Nog net voor dat we daar indraaien besluiten we het grootzeil te strijken en met alleen fok en een puntje motor bij het wantij in te duiken. Met een 4,5kn bootsnelheid gaan we vrijwel met HW langs de prikken, we zien heel even 0,90m maar verder 1,1m en meer. 18.30 draaien we de haven van Vlieland binnen. We vinden een lege box aan de G steiger. Normaal liggen er 2 boten tussen een stel vingersteigers, vanwege Corona  nu maar 1.
Aankomstborrel, en dan een smakelijk, voedzaam soepje. Een prachtige zeildag met voldoende onzekerheden en spectaculaire wind om het spannend te maken. Altijd leuk en bijzonder om op Vlieland aan te komen

Parel in een ruime box op Vlieland

Margaretha kijkt uit over het Wad, richting Terschelling