Borkum

Vrijdag 21 juni

Op Ameland komt aan de andere kant van de vingersteiger een Etap 20 te liggen, niet bepaald een erg ruim bemeten bootje. Toch ziet de eigenaar kans er een komplete tandem uit tevoorschijn te toveren. Later horen we dat hij Pels heet, een hele steiger met alleen maar Pels dus.

Oorspronkelijk plan was om naar Lauwersoog te gaan en daar de Windroos met Geert en Margreet te ontmoeten en dan samen verder het Duitse wad op te gaan. De windvoorspelling zegt echter dat de wind zaterdag en de week er na naar het Oosten draait en dan kom je lastig van Lauwersoog naar Borkum. Een optie is om vrijdag vanuit Ameland direct door te varen naar Borkum, dan hebben we de wind nog gunstig.

De route is voor een groot deel hetzelfde, als we vanuit het Wierumerwad in de Zoutkamperlaag komen moeten we beslissen of we rechtsaf naar Lauwersoog gaan of linksaf door het Westgat naar buiten en dan boven Schier langs naar Borkum.

In ieder geval kunnen we pas om 10.30 over het eerste wantij dus de afvaart staat op 09.45. Het Etapje met buurman Pels wil naar Schier dus voorlopig dezelfde route. Op de Scheve Plaat onder Ameland zien we op korte afstand weer een aantal zeehonden liggen, toch wel een bijzonderheid van deze vaaromgeving. Het eerste stuk valt er een buitje regen maar daar hebben we niet echt last van. Het wantij van de Zuiderspruit passeren we probleemloos. De betonde route naar het Friese Wad en het Wierumer Wad loopt eerst een stukje naar buiten in het Pinkegat, maar we zien verschillende andere schepen die daar schaamteloos de hoek afsteken en schaamteloos rechtdoor varen, kan kennelijk ook.

Parel op het Wierumer Wad

Als we na de wantijen van het Friese Wad en het Wierumer Wad in de Zoutkamper laag komen heeft Joosje nog geen moment geklaagd dus we besluiten bakboord uit het Westgat in te gaan richting Noordzee. Het Westgat maakt een bocht westwaarts om de gronden van het Plaatgat heen, dat is wel een omweg dus, het is per slot hoog water, besluiten we om te proberen of we over die plaat heen kunnen. Het blijkt te kunnen, dat scheelt een stuk.

Even een stukje Noordzee met alle ruimte en de veel langere deining is ook weer prachtig, inmiddels is het droog, een zonnetje en een prima windje dus we genieten. 

Bijschrift toevoegen

Huibertsgat de H2

In het Huibertsgat aangekomen blijkt de betonning nogal wat anders te zijn dan in de kaart van 2019 aangegeven, met een 16kn wind recht van achter en een flinke deining omdat je nu ineens tussen een paar banken invaart voelt dat wat ongemakkelijk. Met een beetje puzzelen, opletten en goed na blijven denken komen we er zonder problemen doorheen en steken we het Randzelgat over naar de aanloop van Borkum. 

We zien voor ons 2 boten de haven, Port Henry, indraaien en weer terugkomen, het is laag water. Een North Beach heeft maar 85cm water nodig dus we varen gewoon heel voorzichtig naar binnen. Inderdaad, in de haven liggen wat stukken droog maar we proberen er door te komen. Helaas, we lopen vast, dan maar achteruit terug en weer naar buiten want er is nog een andere haven. Bij het keren komen we onwrikbaar vast te zitten, dan maar anker uit en wachten op hoger water. Vooral voor Joost is dat erg vervelend want die heeft al 11 uur geen gras meer gezien en wil wel wat lozen. Pas om 22.45 drijven we weer en zoeken een box op. Daar worden we ontvangen door Ronald en Jacqueline van de Tadorna die hier ook blijken te liggen. Nadat alles vastgemaakt en aangesloten is praten we bij een borreltje even bij. Later zie ik dat vanwege het springtij die avond het laagwater extra laag is.