Kraksoy

Kraksoy
Parel bij Kraksoy, Noorwegen

zaterdag 15 juni 2019

Nog meer Strugle for Life

We besluiten om vrijdag de 14e middels een fietstochtje de officiële opening van Oerol bij te wonen op Westerkeyn. Mijn eerste kennismaking met het kloppend hart van Oerol. Westerkeyn is een fraai aangelegd en gezellig uitnodigend festival terrein met podia en veel fraaie barretjes e.d. daar omheen. Op vrijdagochtend moet je het feestgedruis er nog een beetje bijdenken en de bestelprocedure voor de koffie is geheel op zijn Oerols, creatief maar daardoor niet per definitie efficiënt. Je plaatst de bestelling bij de kassa en betaalt met pin, de kassiere vraagt naar je naam, nee, je voornaam, en schrijft die met viltstift op een kopje passend bij je bestelling. Het kost de kassiere enige tijd want nog niemand snapt waarom je bij een bestelling je voornaam moet vermelden. Daarna loop je verderop naar de bali met apparaten en wacht geduldig tot één van de medewerkers omroept “cappucino voor Jur”. Klinkt heel vriendelijk en persoonlijk.
Na de opening vervolgen we onze fietstocht en gaan via de dijk weer richting West. 

Zeehondenbaby op de rotsen

Na een eindje fietsen zien we een groepje mensen op de basaltblokken staan, er blijkt een jong zeehondje tussen de stenen te liggen en het is afgaand tij. Die komt daar de eerste uren niet meer weg. Er blijken al mensen van de Zeehondenopvang bij te zijn. Ze constateren dat de baby goed doorvoed is, zo te 
zien geen gebreken of problemen heeft en vermoedelijk even geparkeerd is 
omdat zijn moeder wat te eten is gaan zoeken. Alleen nu met Oerol komen er zoveel mensen langs die dijk dat het zeehondje al snel opgemerkt is dan willen mensen “helpen”. 



De zeehondenmeneer bij de baby


De zeehondenopvang meneer legt uit dat ze in dit soort gevallen de zaak eerst een paar uur aanzien en als de moeder dan nog niet terug is de baby naar de opvang brengen. Maar als er zoveel mensen langskomen en het water intussen flink gedaald is komt die moeder voorlopig niet meer bij het jong in de buurt. 
We besluiten om het niet af te wachten en door te fietsen naar de boot. S-Middags hebben we onze eerste Oerol voorstelling in het prachtige West End theater en voor die tijd moet Joosje verzorgd, uitgelaten en wij moeten nog koffie en lunch.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten