Cuxhaven naar Wangerooge

Zondag 28juli 2019

 Cuxhaven Wangerooge 43,4 nM

Vertrek 10.00 aankomst 19.00

Meest bakstag 12-15

Later zakkend onder 10

Laatste 2 uur motor plus rond 12.00 half uurtje motor bij

sMorgens moeten we eerst bellen voor de verjaardag van Marijn, na een paar mislukte pogingen hebben we kontakt en kan er gezongen en gefeliciteerd worden. 

Op de Elbe voor Cuxhaven kan tot ruim 3 knopen stroom staan. Het heeft dus geen enkele zin om te vroeg te willen vertrekken. Volgens de vaarwijzer van René Vleut gaat de eb stroom 1,5 uur na HW lopen. Om 09.55 Hoog water dus vanaf 11.30 gaat de stroom meelopen. Vanaf een uur voor kentering is de stroom niet zo sterk meer dus, ongeduldig als we zijn gooien we om 10.00uur los, hijsen in de haven grootzeil en sturen dan de haven uit. Buiten de haven fok en kluiver er bij en hoewel we volgens de verwachting al geen 10 knopen meer zouden hebben. Zien we nog een stevige 12 kn op de klok. Met halve wind is dat uitstekend zeilen dus de motor kan al meteen uit. We volgen netjes de groene tonnen, de bakboordkant van de geul, we varen links in de geul als het ware, maar houden de tonnen aan stuurboord zodat we net buiten de geul blijven. We fietsen bij wijze van spreken aan de linkerkant van de weg over de stoep. En dat is gebruikelijk en ook de bedoeling. 

“Alles wat je hoort is geen feit maar een mening, alles wat je ziet is geen waarheid maar een perspektief”, 

een spreuk van een wijs iemand van de scheurkalender bij ons thuis op de wc, maar vandaag moest ik daar wel een paar keer aan denken.

De geul draait westwaarts zodat we wind steeds meer van achter krijgen. Ook zakt de wind een beetje in, daarom gaat de vaart er uit, dan is er tijdwinst te boeken met de bocht wat krapper nemen. Zo liggen we met weinig vaart op het knobbelige water op en heen en weer te klotsen. Het water lijkt steeds onrustiger te worden, net of we in de branding terecht komen. Een blik op de dieptemeter verklaart waarom, er is nog maar 3,5 m waterdiepte! We zitten bijna op de zandbank. Dus fors roer stuurboord uit naar dieper water. Daardoor komt de wind ook beter in en lopen we meer vaart. De diepte loopt weer op naar 10m, 12m,  15m. OK, dat is beter. Dan zie ik in de verte een vrachtschip aan komen, ogenschijnlijk recht op mij af, hoe kan dat nu weer? Past even niet in mijn verwachting, maar wat ik denk te zien is niet de waarheid maar een perspektief, We zijn met onze manoeuvre om op dieper water te komen een eindje de geul ingegaan en die tegemoet komende vrachter stuurt mooi scherp de bocht aan. De AIS heeft het over een passeerafstand van 0,1nM over 8 minuten en dat is me te weinig. Dus snel weer wat afvallen naar buiten de geul. Nu weer plat voor de wind met ineens weer aanzienlijk minder snelheid, de passeerafstand wordt niet snel groter, tijd voor harde actie: motor aan en snel aan de kant. Links een ondiepte, rechts de geul met grote schepen, weinig speelruimte voor de koers dus plat voor de wind op hobbelig water, de motor blijft maar even bij staan.

Na een half uurtje is er weer wat meer wind en gaat de motor uit. Nu volgt er een lang recht stuk richting aanloop Wangerooge waarbij we langzaam wegsturen van de geul. Geen last meer van grote schepen. Wèl een nieuwsgierige zeehond , die vlak achter ons schip aan zwemt.De wind blijft ondanks de verwachtingen de hele middag lekker doorblazen met 12-15kn wat steeds een 4,5-5 kn bootsnelheid oplevert plus nog een knoopje stroom mee, dat schiet mooi op. Onderweg worden we opgelopen door een nette motorkruiser met NL vlag. Hij komt zo dicht langs dat ik besluit er foto’s van te maken. Dat is op een alle kanten heen bewegend schip nog best een uitdaging, zeker als met de telelens flink in wilt zoomen. De schipper van de “Charlestown” ziet mij staan, begrijpt dat ik foto’s van zijn schip maak en pakt ook zijn toestel om foto’s van ons te maken. Als hij eenmaal ruim gepasseerd is roep ik hem aan op de marifoon op 16. Hij antwoordt en op kanaal 77 praten we verder. Ik vertel dat ik foto’s van zijn schip heb en vraag naar zijn bestemming. Hij is op weg naar Wangerooge, net als wij. We spreken af elkaar daar even op te zoeken om de foto’s uit te wisselen.

Onze route loopt onderlangs de “Weser Reede” een ankerplaats voor grote schepen, je ziet hele grote schepen, denkt waar gaat dat heen, tot je op de AIS ziet dat de snelheid 0 is dus ze liggen voor anker. Hoef ik niet meer op te letten. Fout. Ineens blijkt een kuster toch te gaan bewegen en van ons weg te varen, geen probleem. Maar een kwartiertje later komt ie ineens toch recht op ons af. Blijkt geen kuster maar een zandzuiger te zijn, die ligt een tijdje stil zand te zuigen, vaart dan naar dieper water en komt met een lus weer terug, dus toch op blijven letten. Ik verwacht tussen de geul en de eilanden hooguit een visser, maar toch komt er ineens een kuster recht op ons af, hoe kan dat? Even niet goed gezien dat er ook nog een geul naar Wilhelmshafen loopt die we kruisen. Even later lijkt één van de mastodonten die op de Weser Reede voor anker liggen ineens heel dichtbij te zijn. AIS raadplegen laat zien dat ie niet stilligt maar met 16 knopen op ons af komt passeerafstand minder dan 0,1nM. Lengte 400m breedte 59m, niet echt een kleintje. Die kan toch nooit  door dat geultje? Snel bulletalie eruit, boom uit de kluiver en oploeven zodat we hem parallel tegemoet varen en op 200m passeren. Later zie ik dat er bij Hooksiel ook nog een container terminal is. Je kunt hier dus nog wel degelijk hele grote jongens tegenkomen. Ik tel in de gauwigheid 24 containers in de lengte, ook zoiets in de breedte en zeker 10 hoog gestapeld, kom je toch in de buurt van de 5500 containers. We laten een dikke 5000 vrachtwagens even voorgaan. En weer een voorbeeld dat je wat je ziet interpreteert vanuit het perspektief van je verwachtingen, wat dan niet blijkt te kloppen. Een leerzame dag. We varen nu de geul in waar Windroos op de heenweg haar anker verloor. We varen langs de tonnen en zien, halverwege de vloed, een minste diepte van 3,5 m, hier moet Geert zijn anker liggen. Het water is nu rustig en als je een flinke magneet hebt en een paar zoekslagen maakt dan heb je hem. Bruce, 10kg, met 10 m ketting.

Eenmaal de strekdam voorbij zijn we met een halfuurtje in de haven en vinden een plekje naast een Nederlandse Southerly. Het is redelijk druk, later komen er nog 2 boten naast liggen. Achter ons ligt de “Charlestown” waar ik foto’s van heb gemaakt.

Het is mooi gelukt vandaag; dit stuk in de Duitse Bocht kan echt lastig zijn, met de sterke stroom van de Elbe en overheersend westelijke en noord westelijke winden. Wind en stroom die aan elkaar tegen gesteld zijn.