Vrijdag 19 juli 2019
Lohme- Hiddensee/Vitte
Joosje is iedere dag al vroeg wakker vanwege sanitaire nood, en dan moet je er wel uit om even de wal op te zoeken. En als dat gebeurt is kan je ook net zo goed vertrekken. Vandaar dat we om 06.00 al zachtjes losgooien en koers kiezen richting Kaap Arkona. Een jaar geleden kende ik de naam Arkona alleen nog maar van een Shantykoor dat zich zo noemt, inmiddels ben ik er achter dat die naam komt van Kaap Arkona, het noordelijkste puntje van Rügen. Tot ca 1200 was op de noordpunt van Rügen een voor-christelijk heiligdom met tempel gevestigd. Een soort Stonehenge maar dan heel anders. Rond 1200 werd dit door de Christelijke Deense krijgers verwoest. Later was Kaap Arkona in zeemanskringen een bekende en beruchte kaap.
De eerste 10 mijl van deze dag doen we op de motor, als we in het vroege ochtend zonlicht fotos van Kaap Arkona hebben gemaakt komt er wat wind en worden alle zeilen bijgezet. Eerst met de wind plat van achter en de kluiver uitgeboomd, na een ronding van het eiland met een pracht bakstagwindje met ruim 5 knopen er vandoor. Door de luwte van het eiland hebben we amper golven maar wel een lekker windje en dan komt de North Beach mooi op gang. Bovendien lijkt het of we ook een knoopje stroom mee hebben dus ik zie zelfs een uitschieter van 7 knopen over de grond op de klok.
Voor enen zijn we in Vitte op het eiland Hiddensee, onze eerste aanlegplek op Rügen een week gelden en daarmee zijn we het hele eiland rond. We kunnen gaan nadenken over de terugweg. De komende dagen is er overwegend westenwind, geen richting waar wij mee naar huis komen. Over een kleine week staan er een paar dagen met oostelijke wind in de voorspelling. Die moeten we benutten. Met de voor morgen voorspelde wind kunnen we naar Klintholm, een stukje noordelijker, daarna met de westenwinden weer zuidwaarts naar Gedser. Daar wachten op de Oostelijke winden en dan in een paar dagen naar Holtenau. Het is maar een plan.
Windroos heeft andere plannen, die wil graag het natuurgebied onder Zingst bezoeken en van daar met de Oostenwinden naar Holtenau. Onze (vaar)wegen gaan splitsen. In ieder geval reden om savonds met elkaar nog een borreltje te drinken en het samenvaren te evalueren. Wat ons betreft waren de bijna 4 weken dat we samen op gevaren hebben bijzonder prettig, het samenvaren had absoluut een meerwaarde. Onze vaarwensen en dagritmes vertoonden zoveel overlap dat het alleen maar plussen opleverde en geen merkbare minnen. Ook omdat we beiden ervaring in dit soort reizen hadden en ook beide ruime vaardigheid in het varen zelf. Geen onderlinge afhankelijkheid of verplichtingen. Wel altijd aardige mensen als je ergens aankomt, gezelligheid, ervaringen uitwisselen en niet onbelangrijk, ook allebei een aardige reeks fotos van de eigen boot.
Wij willen morgenvroeg vertrekken zodra Joosje roept en op de wal is geweest dus we nemen vanavond alvast hartroerend en tranentrekkend afscheid.
 |
Windroos en Parel met bemanning bij het afscheid in Vitte
Geen opmerkingen:
Een reactie posten